Ulga dla klasy średniej polega na odliczeniu od dochodu pewnej kwoty, której wysokość uzależniona jest od poziomu rocznych przychodów. Przy czym nie chodzi o każdy rodzaj przychodów, a wyłącznie o przychody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu skali podatkowej. Ustawodawca nie wskazał natomiast na żadne wyłączenia w zakresie np. art. 27 ust. 8 tej ustawy (metoda wyłączenia progresją) czy art. 27 ust. 9 ww. ustawy (metoda proporcjonalnego odliczenia). Zatem, pod pojęciem „podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 27 przychodów” użytym w art. 26 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć również przychody, które podlegają opodatkowaniu zgodnie z dwiema metodami unikania podwójnego opodatkowania wymienionymi w art. 27 ust. 8 i ust. 9 tej ustawy.

Przychody opodatkowane w innym kraju wpływają na możliwość stosowania przez pracodawcę ulgi dla klasy średniej. Na potrzeby zbadania możliwości zastosowania „ulgi dla klasy średniej” w danym miesiącu, u pracowników, którzy otrzymują w miesiącu zarówno wynagrodzenie opodatkowane w Polsce, jak i wynagrodzenie opodatkowanie w innym kraju, płatnik weryfikując czy przychody pracownika mieszczą się w przedziale 5 701 zł – 11 141 zł, powinien brać pod uwagę przychody podatnika podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc, pracownik w oddelegowaniu jest rozliczany na ogólnych zasadach narzuconych przez Polski Ład. Przysługuje mu zatem np. ulga dla klasy średniej, a pracodawca powinien porównywać zaliczki na PIT obliczone zgodnie z zasadami 2022 i 2021 – w obu przypadkach wolne od podatku może być jedynie 30% diet. Do celów zwolnienia z PIT należy zliczyć wszystkie dni pobytu pracownika za granicą (także te wolne). W przypadku, gdy pracownik otrzymuje w danym miesiącu kilka wypłat, rozliczenia ulgi dla klasy średniej należy dokonać biorąc pod uwagę wszystkie kolejne wypłaty w danym miesiącu narastająco.

Wchodząca w życie od lipca ustawa zawiera także zabezpieczenie, które spowoduje, że podatnicy, którzy stracą na likwidacji tej ulgi (mimo obniżenia stawki), otrzymają zwrot różnicy, czyli kwotę zmniejszającą zobowiązanie, tak aby nowe rozwiązanie nie spowodowało pogorszenia ich prawnopodatkowej sytuacji (przepisy przejściowe). Jeśli podatek należny za 2022 r. wynikający z zeznania będzie wyższy od hipotetycznego podatku należnego za 2022 r., właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwróci podatnikowi kwotę tej różnicy. Każdy podatnik, u którego wystąpi kwota różnicy do zwrotu, otrzyma od właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o wystąpieniu kwoty różnicy w terminie 21 dni od dnia złożenia zeznania. Informacja ta nie będzie podlegać zaskarżeniu.

dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy