Bony emitowane w obrocie gospodarczym mogą występować w formie fizycznej lub elektronicznej. Powinny one określać charakter uprawnienia, które wiąże się z danym bonem oraz ustanawiać obowiązek przyjęcia go jako wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług. Opodatkowanie podatkiem VAT w przypadku transakcji związanych z bonami zależy od specyficznych cech danego bonu. Bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu.

Właściwe rozróżnienie bonu jednego przeznaczenia od bonu różnego przeznaczenia związane jest z odmiennym traktowaniem tych bonów w świetle podatku VAT. Istotą tego rozróżnienia jest to, czy w momencie emisji bonu dostępnych jest wystarczająco dużo informacji, by stwierdzić, gdzie ma nastąpić opodatkowanie podatkiem VAT i w jakiej kwocie, w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług, na które bon ostatecznie zostanie wymieniony. Gdy powyższe dane są możliwe do określenia, tj. w momencie emisji bonu można określić jego miejsce opodatkowania (miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług) oraz podatek VAT należny, to mamy do czynienia z bonem jednego przeznaczenia. W pozostałych przypadkach, tj. gdy nie można ustalić miejsca opodatkowania w momencie emisji bonu lub nie jest znana kwota podatku VAT należnego, bądź gdy nie są znane obie te informacje, mamy do czynienia z bonami różnego przeznaczenia. Bon lub powiązana z nim dokumentacja już w chwili emisji powinny jasno określać charakter tego bonu.

Zgodnie z aktualnymi przepisami bony podarunkowe różnego przeznaczenia MPV nie mieszczą się w definicji towaru, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy VAT i również nie stanowią świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Sam transfer bonu różnego przeznaczenia nie podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT.  Uzyskany zysk (marża) ze sprzedaży bonów różnego przeznaczenia MPV powinien być potraktowany jako wynagrodzenie za usługi dystrybucji, stosownie do art. 8b ust. 2 ustawy i opodatkowany podatkiem VAT. Stanowisko to prezentuje Dyrektor KiS m.in. w interpretacji z 6 marca 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.801.2024.3.JG.

Aby prawidłowo opodatkować zysk (marżę) podatkiem VAT ze sprzedaży bonów MPV (zgodnie z art. 8b ust. 2 ustawy) należy wystawić fakturę VAT kontrahentowi, od którego bony podarunkowe różnego przeznaczenia (MPV) nabywa się celem dalszej odsprzedaży. Jeśli będzie to kontrahent zagraniczny z UE lub spoza UE prowadzący działalność gospodarczą, należy wystawić fakturę VAT ze stawką NP. – nie podlega opodatkowaniem VAT w Polsce i adnotacją „odwrotne obciążenie”, potwierdza to art. 28b. Takie faktury będą również musiały być wczytywane do KSeF w momencie gdy stanie się on obowiązkowy dla polskich przedsiębiorców.

Uzyskany zysk (marża) ze sprzedaży bonów różnego przeznaczenia MPV w części powyżej ceny nominalnej powinien być opodatkowany według standardowej stawki podatku VAT, na rzecz klienta, dla którego dokonuje się transferu bonu. Strata ze sprzedaż bonów różnego przeznaczenia MPV w przypadku ich sprzedaży poniżej wartości nominalnej klientowi detalicznemu jest kosztem, który należy rozliczyć we własnym zakresie na innym dokumencie. A więc, w przypadku gdy podatnik sprzedaje bon MPV po cenie niższej niż cena nominalna bonu, jego transfer nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.