Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą kolejny rok rozpoznawać dodatkowe koszty uzyskania przychodu z tytułu zatrzymanych zysków. Podstawą kwalifikacji jako kosztu podatkowego z tytułu zatrzymanego zysku jest podjęta uchwała o przeznaczeniu zysku z roku ubiegłego na kapitał zapasowy. Przepisy ustawy CIT nie wprowadzają wymogu, aby w celu uwzględnienia kosztu uzyskania przychodu z tytułu zatrzymanych w spółce zysków, podatnik był zobowiązany do przekazania całego zysku osiągniętego w roku obrotowym na kapitał zapasowy bądź rezerwowy.

W myśl art. 15cb ust. 2 ustawy CIT koszt uzyskania przychodu z tytułu zatrzymanego zysku, może być rozpoznany w roku wniesienia dopłaty bądź podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, przy czym łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust. 1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł. Przykładowo, jeśli spółka przeznaczyła zysk netto za rok obrotowy 2022 na kapitał zapasowy uchwałą zgromadzenia wspólników w roku 2023, to wypłata części zysku stanowiącego faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, przez spółkę nie wcześniej niż w 2027 r. nie spowoduje utraty prawa do rozpoznania tego kosztu uzyskania przychodu w roku podwyższenia kapitału zapasowego (2023) oraz dwóch następnych latach (2024–2025). Wysokość kosztu uzyskania przychodów z tytułu tzw. hipotetycznych odsetek powinna być ustalana przy zastosowaniu stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy (rok rozpoznania kosztu podatkowego).

Nie ma ograniczenia w kalkulacji dodatkowych kosztów podatkowych przy innym roku podatkowym niż kalendarzowy. W przypadku, kiedy podatnik ma inny rok podatkowy niż kalendarzowy, przy kalkulacji kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 w zeznaniu CIT-8 za lata podatkowe przykładowo:

• od 1 października 2023 do 30 września 2024 r., przyjmuje koszt uzyskania przychodu odpowiadający iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, a więc według stopy referencyjnej na ostatni dzień roboczy września 2023 wynoszącej 6,0% powiększonej o 1 punkt procentowy,
• od 1 października 2024 do 30 września 2025 r., przyjmuje koszt uzyskania przychodu odpowiadający iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, a więc według stopy referencyjnej na ostatni dzień roboczy września 2024 wynoszącej 5,75% powiększonej o 1 punkt procentowy.

Stanowisko to potwierdza interpretacja Dyrektora KiS z 3 września 2025 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.311.2025.2.JG.

Hipotetyczne odsetki z art. 15cb ustawy CIT nie mają odzwierciedlenia w rachunku zysków i strat. Nie obciążają wyniku finansowego jednostki. Stanowią wyłącznie koszt podatkowy, a więc przy nowej strukturze JPK KR PD będą wymagały ujęcia na koncie zespołu numer 9 – pozabilansowym i zastosowania znacznika podatkowego oraz wprowadzenia ich wysokości do kolumny K8 w węźle RPD w JPK CIT.