Ulga prowzrostowa pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych (a więc uwzględnienie ich po raz drugi przy kalkulacji podatku) poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów – art. 18eb ust. 1 ustawy CIT. Ulga przysługuje, jeśli podatnik w ciągu 2 lat po poniesieniu kosztów:

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów,
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych,
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Warunki związane z ulgą zostaną spełnione, jeżeli podatnik w ogóle zwiększy (nawet o niewielką kwotę np. 100 zł) wartość swoich przychodów z konkretnego produktu. Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.

Natomiast, w przypadku, gdy przychody podatnika, który skorzystał z ulgi na ekspansję, nie zwiększą się albo nie osiągnie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub nie osiągnie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju, będzie on zobowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, do odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.

Przykładowo jako koszty kwalifikowane do odliczenia w ramach ulgi można wskazać:

1. usługi przygotowania stosownej dokumentacji, wykonane przez rzecznika patentowego;
2. usługi jednostki certyfikującej za wydanie certyfikatów;
3. zakup europejskich kodów towarowych EAN (ang. European Article Number) (kody kreskowe);
4. wynagrodzenia pracowników spółki za czas poświęcony na prace związane z dokumentacją umożliwiającą sprzedaż produktów (z ewidencji czasu pracy powinno wynikać, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace),
5. wynajem domu pokazowego (showroom), który służy prezentacji, promocji i szkoleniom w zakresie produktów.

Podobnie jak przy innych ulgach, podatnicy powinni dokonać wyodrębnienia w ewidencji kosztów wraz z odpowiednim przypisaniem ich do wytwarzanych produktów.

Intencją ustawodawcy przy projektowaniu przepisów art. 18eb ustawy o CIT, było objęcie przedmiotową ulgą wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. Oznacza to, że jeśli podatnik nie wytwarza produktu a nabywa gotowe produkty, czyli nie prowadzi działalności produkcyjnej tylko działalność handlową i nabywa towary handlowe, to wówczas nie ma prawa do zastosowania tej ulgi.
dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy