Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Podatnik kupuje towar poza Unią Europejską, tj. w Republice Korei Południowej. Firma koreańska wystawia Podatnikowi faktury za zakupione towary w walucie obcej EUR lub USD. Towary te są transportowane z Korei Południowej do Austrii, gdzie następnie zostają zgłoszone do odprawy celnej oraz dopuszczone do obrotu przez austriackiego przedstawiciela podatkowego (z nadanym numerem VAT z przedrostkiem AT) Podatnika. Następnie towary te są przewożone z Austrii do Polski przez firmę transportową na koszt Podatnika. Numer NIP przedstawiciela fiskalnego z Austrii widnieje na dokumentach celnych (PZC). Po zakończeniu odprawy celnej Podatnik dokonuje przemieszczenia towaru z terytorium Austrii na terytorium Polski.
Podatnik zadał pytania, czy ww. sytuacja jest dla Podatnika importem czy też wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru oraz kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu ww. transakcji.
Zdaniem Podatnika przywóz towarów z państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju nie stanowi importu towarów na terytorium Polski. Natomiast przewóz towarów odprawianych przez austriackiego przedstawiciela podatkowego, a następnie transportowanych do Polski, należy uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku pod wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Organ wskazał, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).
W związku z dokonanym na terytorium Austrii importem towarów, Podatnik staje się podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie, a towary dopuszczane do obrotu na terytorium Austrii uzyskują status towaru wspólnotowego. Tym samym Podatnik dla tej transakcji działa w innym państwie członkowskim (tj. na terytorium Austrii) w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów. Towar został zaimportowany przez Podatnika do Austrii w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Dalsze przemieszczenie przez Podatnika własnych towarów, uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu Austrii, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy.
Reasumując, przemieszczanie własnych towarów (uprzednio zaimportowanych z Korei Południowej), z terytorium Austrii na terytorium Polski, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu na terytorium kraju stawką właściwą dla nabytego towaru.
Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zasada określenia obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów na podstawie wystawionej faktury nie ma zastosowania, ponieważ w przedmiotowej sprawie dochodzi do przemieszczenia towarów należących do Podatnika z terytorium Austrii na terytorium Polski.
Dlatego też obowiązek podatkowy z tytułu dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć przedmiotowych towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano poszczególnych dostaw towarów, tj. dostarczono towary z innego państwa członkowskiego na terytorium kraju.
Wobec powyższego stanowisko Podatnika należało uznać za prawidłowe.
oprac.: Wojciech Zajączkowski