Dla celów podatkowych jednostka zawsze musi rozliczać w czasie koszty pośrednie – czyli nie związane bezpośrednio z przychodami – jeśli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy. Ustawa o rachunkowości uzależnia rozliczanie w czasie poniesionych wydatków od zasady istotności (art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości). Remont maszyn wykorzystywanych w jednostce na ogół stanowi znaczny wydatek i jeśli jednostka planuje tego typu remonty przykładowo co 5 lat, zatem powinna przyjąć rozliczanie poniesionych z tego tytułu kosztów w okresie pięcioletnim.

Wydatków na remont zasadniczo nie da się powiązać bezpośrednio z konkretnymi przychodami, dlatego też są one, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, zaliczane do kosztów pośrednich, potrącalnych w dacie poniesienia. Ustawa o CIT stanowi, że jeżeli koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się w tym przypadku dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), a w razie ich braku – na podstawie innego dowodu, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wynika to z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.

Natomiast, jeśli koszty rozliczane są bilansowo w czasie, a w rachunku podatkowym są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów to w takiej sytuacji wartość księgowa RMK czynnych jest wyższa niż wartość podatkowa i należy utworzyć w związku z dodatnimi różnicami przejściowymi rezerwę na odroczony podatek dochodowy. Podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2018 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.230.2018.1.NL. Najczęściej, jeżeli koszty remontu środka trwałego są tak wysokie, że w roku poniesienia w istotny sposób wpływają na wynik finansowy jednostki (znacząco go zniekształcając), to jednostka podejmuje decyzję o ich rozliczaniu w czasie. Ma to uzasadnienie w szczególności w odniesieniu do tych remontów środków trwałych, które przeprowadzane są np. co kilka lat. Celem takiego rozliczenia jest zapewnienie równomiernego obciążenia wyniku finansowego, w poszczególnych okresach sprawozdawczych, czyli kosztami przypadającymi na dany okres sprawozdawczy. Nie dokonuje się tego, gdy są to remonty bieżące lub z roku na rok mają zbliżoną wartość. Odpisy czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów powinny następować stosownie do upływu czasu. Trzeba we własnym zakresie ustalić okres, w którym będzie dokonywane rozliczenie.

W ostatnich latach w wydawanych interpretacjach organy podatkowe potwierdziły możliwość ujmowania na bieżąco remontów w ujęciu podatkowych (interpretacje nr: 0111-KDIB2-3.4010.382.2018.1.LG czy nr: 0114-KDIP2-1.4010.512.2018.2.JS) jednak nie wyklucza to nadal rozliczania w czasie, jeśli wynika to z przyjętej przez podatnika polityki rachunkowości.

dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy