Co prawda, przepis art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. został uchylony 1.01.2022 r. na mocy art. 2 pkt 30 ustawy z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.). Ustawodawca wprowadził jednocześnie przepisy przejściowe. Przepis art. 60 ust. 1 powyższej ustawy pozwala podatnikom, którzy przed końcem roku podatkowego 2021 nabyli prawo do odliczenia kosztów zgodnie z art. 15e ust. 9 CIT dokonać tego odliczenia po 31.12.2021 r. Podatnik, ustalając w latach 2022-2026 (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów) prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie.

Organy podatkowe potwierdzają w wydawanych w 2022 roku interpretacjach podatkowych możliwość zastosowania tego przepisu w praktyce. Przykładowo, interpretacja z dnia 28 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej o sygnaturze 0111-KDIB2-1.4010.589.2021.1.BJ zgodnie z którą, podatnik w 2018, 2019, 2020 i 2021 r. poniósł w każdym z tych lat 12 mln zł kosztów podlegających limitowi z art. 15e ustawy o CIT. Podatkowa EBITDA podatnika w każdym z tych lat wyniosła 100 mln zł (5 proc. tej wartości = 5 mln zł). Dzięki "kwocie wolnej", wynoszącej 3 mln zł oraz 5-proc. wskaźnikowi odliczalności przedsiębiorca uwzględnił w kosztach uzyskania przychodu w każdym roku kwotę 8 mln zł. Nieodliczona kwota kosztów w każdym z tych lat wynosi 4 mln zł. W sumie nieodliczone koszty za okres 2018-2021 wynoszą 16 mln zł. Przy założeniu, że w 2022 r. i 2023 r. podatkowa EBITDA przedsiębiorcy wyniesie 100 mln zł, dzięki "kwocie wolnej", wynoszącej 3 mln zł oraz 5-proc. wskaźnikowi odliczalności podatnik uwzględni w kosztach uzyskania przychodu:

• w 2022 r. 8 mln zł kosztów nieodliczonych w latach poprzednich
• w 2023 r. 8 milionów kosztów nieodliczonych w latach poprzednich.

Bieżące koszty usług niematerialnych są obojętne dla tego limitu, gdyż:

• przepis przejściowy odnosi się do wydatków sprzed 2022 r. (i uprawnienia do ich odliczenia w latach kolejnych),
• art. 15e nakazujący uwzględnianie określonych wydatków w limitach nie obowiązuje od dnia 1 stycznia 2022 r. i tym samym nie funkcjonuje w odniesieniu do wydatków ponoszonych od dnia 1 stycznia 2022 r.

Tym samym spółki jako podatnicy ustalając limit odliczenia nieodliczonych kwot kosztów z lat ubiegłych (limitowanych historycznie na podstawie regulacji art. 15e ustawy o CIT) nie powinni na potrzeby wyliczenia uwzględniać wysokości bieżących kosztów usług niematerialnych tj. ponoszonych od 2022 r.
dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy