W okresie przygotowań jednostki do wdrożenia pliku JPK Środki Trwałe może się zdarzyć potrzeba dokonania korekty wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Jeżeli wartość początkowa środka trwałego została określona w sposób błędny, podatnik zobowiązany jest do jej korekty, aby wartość początkowa odpowiadała wymaganiom wynikającym z art. 16g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor KiS w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.480.2019.1.AB, potwierdził, że jeżeli doszło do nieprawidłowego ustalenia wartości początkowej środków trwałych, spowodowanego błędem podatnika, korekta odpisów amortyzacyjnych powinna zostać przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty dokonania pierwotnych odpisów. W konsekwencji, podatnik będzie zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, od momentu ujęcia odpisów amortyzacyjnych w tych kosztach, tj. ze skutkiem wstecznym od momentu wystąpienia nieprawidłowości.

Przykładowo, nieuwzględnienie w wartości początkowej środka trwałego kwoty odsetek od pożyczki naliczonych w okresie jego budowy należy traktować jako błąd/oczywistą omyłkę, co oznacza, że podatnik jest zobowiązany do wstecznego skorygowania wartości początkowej tego składnika majątkowego, poprzez jej odpowiednie podwyższenie. Podobnie będzie w przypadku duplikatów faktur. Jeśli duplikaty faktur dokumentują poniesienie wydatków tworzących wartość początkową środka trwałego, po ich otrzymaniu podatnik powinien dokonać korekty wartości początkowej danego składnika majątku. Korekty należy dokonać w dacie otrzymania tych duplikatów.

Inny przykład to skorygowany podatek VAT, który w wyniku korekty wieloletniej powinien zwiększyć wartość początkową środka trwałego, podobnie jak w przypadku typowej operacji zakupu środka trwałego, od którego podatek VAT w całości lub części nie podlega odliczeniu.

Jeśli błąd wykryto po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego i nie ma możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian zarówno w księgach rachunkowych lat ubiegłych, jak i w dotyczących tych okresów sprawozdaniach finansowych, to korekty wynikające ze zmiany wartości początkowej oraz odpisów amortyzacyjnych przeprowadzane w wyniku wykrycia błędów po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego rozlicza się na bieżąco w kosztach okresu, w którym dany błąd stwierdzono.

Jeżeli dany błąd istotnie wpływa na rzetelne i jasne przedstawienie sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu odnosi się na zespół kont numer 8 – kapitał (fundusz) własny i wykazuje jako zysk (stratę) z lat ubiegłych. Próg istotności jednostka określa w swojej polityce rachunkowości. Zakładając, że błąd polegający na błędnie ustalonej wartości początkowej środka trwałego jest z punktu widzenia jednostki nieistotny, skutkami korekty tego błędu uznaje się pozostałe przychody operacyjne lub obciąża pozostałe koszty operacyjne. Podobnie wskazuje pkt. 6.16 Krajowego Standardu Rachunkowości nr 11 dotyczący środków trwałych.

Warto więc przy przygotowaniach do wdrożenia JPK ŚT dokonać przeglądu środków trwałych pod kątem ich wartości początkowej – zarówno podatkowej jak i rachunkowej.