Dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych powstaje w związku z pominięciem w prowadzonych księgach zdarzeń (operacji) gospodarczych (w przychodach lub kosztach (stratach, zyskach), pomimo obowiązku ich wykazania. Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, do ksiąg rachunkowych danego okresu sprawozdawczego, należy wprowadzić w postaci zapisu każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Jeśli jednostka gospodarcza nie ujęła danego zdarzenia gospodarczego w księgach rachunkowych w wyniku błędu, to w zależności od tego czy błąd ten został ujawniony przed zatwierdzeniem, czy po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za rok obrotowy, którego ten błąd dotyczy oraz czy ma on istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, operacja gospodarcza dotycząca tego błędu powinna zostać ujęta:

• albo w księgach bieżącego roku obrotowego
• albo w księgach rachunkowych roku, którego dotyczy – zgodnie z regulacjami art. 54 ustawy o rachunkowości.

W estońskim CIT, nie każdy przychód oraz koszt podlegające zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, który nie zostanie uwzględniony w tym zysku (stracie) netto, będzie stanowił dochód podlegający opodatkowaniu, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT, w sytuacji gdy zostanie on uwzględniony zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości w księgach roku obrotowego, w którym informację o takim zdarzeniu spółka uzyskała, jeżeli nastąpi to w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

W przypadku faktur korygujących otrzymanych lub wystawionych po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez spółkę, zgodnie z przepisami o rachunkowości, nie ma fizycznej możliwości ujęcia takiego zdarzenia w księgach roku obrotowego okresu pierwotnego. Z ustawy o rachunkowości wprost wynika konieczność ujęcia takiego zdarzenia w księgach roku, w którym jednostka otrzymała informacje o tym zdarzeniu.

Natomiast w zakresie faktur korygujących otrzymanych lub wystawionych po sporządzeniu sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jeżeli wartość tych faktur będzie niższa od przyjętego w polityce rachunkowości progu istotności, należy wskazać, że spółka w przypadku ujęcia ich na bieżąco będzie postępować zgodnie z przyjętymi zasadami rachunkowości. Takie postępowanie na mocy ustawy o rachunkowości jest działaniem prawidłowym, nie powinno być zatem sankcjonowane w świetle przepisów o ryczałcie, zgodnie z którymi podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym jest powiązana z kategoriami prawa bilansowego. Potwierdza to interpretacja Dyrektora KiS z  dnia 23 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.695.2023.1.AP.

Jednak już w innej sytuacji, kiedy spółka na estońskim CIT wykryje błąd w księgowaniach z lat ubiegłych, pojawia się dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych. Wskazuje na to interpretacja Dyrektora KiS z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.360.2024.1.PC. Ma to miejsce wtedy, kiedy doszło do pominięcia zdarzenia pomimo obowiązku jego wykazania w księgach rachunkowych. Jeśli podatnik nie dokonał ujęcia wszystkich zdarzeń gospodarczych na bieżąco a błąd został wykryty po sporządzeniu i zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za dany rok, przykładowo wartość odpisów amortyzacyjnych. została ujęta w sprawozdaniu finansowym za rok następny w bieżących kosztach operacyjnych.

Ryczałt od dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych płatny jest do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym przychody lub koszty powinny zostać zarachowane zasadniczo, dla roku podatkowego równego kalendarzowemu, jest to 31 marca roku następnego po roku opodatkowania ryczałtem.

Zapoznaj się z ofertą naszych szkoleń z tej kategorii:

https://izbapodatkowa.pl/szkolenia/?tematyka=83
https://izbapodatkowa.pl/szkolenie/cit-estonski-ujecie-ksiegowe/?termin=21520
https://izbapodatkowa.pl/szkolenie/estonski-cit-2-0-nowoczesna-optymalizacja-podatkow-dochodowych/?termin=21035