Przedsiębiorcy będący małymi podatnikami, mogą dokonywać jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych do wysokości określonego w ustawie o podatku dochodowym limitu (równowartości 50 000 euro). Wyjątek stanowią będące środkami trwałymi samochody osobowe, które nie mogą podlegać jednorazowej amortyzacji. Samochody ciężarowe mogą więc podlegać pod tę preferencję.

W 2025 r. status małego podatnika ma podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku kwoty 8 569 000 zł. Limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w 2025 roku, realizowanych na podstawie art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynosi 214 000 zł. Jest to kwota amortyzacji podatkowej, a więc pojawia się różnica w sposobie ujęcia odpisów amortyzacyjnych w porównaniu do ustawy o rachunkowości. Wysokość kwoty odpisu za dany okres podatkowy oraz okres amortyzacji wynikają z przyjętej przez podatnika metody amortyzacji. Zastosowanie metody jednorazowych odpisów amortyzacyjnych powoduje szybsze niż według innych metod zaliczenie do kosztów podatkowych wartości środków trwałych.

W nowej strukturze JPK KR PD ujęcie wyższej amortyzacji podatkowej niż rachunkowej będzie wymagało zastosowania konta pozabilansowego. W kolejnych latach może się okazać, że podatnik rozliczył już amortyzację podatkową i będzie rozliczał tylko w ujęciu rachunkowym jako tzw. amortyzacja NKUP. Dodatkowo wyższa stawka amortyzacji podatkowej będzie widoczna w drugiej strukturze JPK KR ŚT, która jest uzupełnieniem struktury JPK KR PD. Nie ma zaś możliwości zastosowania takiej amortyzacji podatnik na estońskim CIT.

Przesłanki warunkujące zastosowanie jednorazowej amortyzacji w odniesieniu do środka trwałego powinny być spełnione w dacie ujęcia tego środka w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W tej samej dacie powinny więc być również spełnione wymagania dla pojazdów samochodowych. Spełnienie wymagań dla samochodów ciężarowych stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Zgodnie ze stanowiskami organów podatkowych (m.in. interpretacja Dyrektora KiS z 14 kwietnia 2025 roku, sygn. 0115-KDIT3.4011.73.2025.2.AWO) brak posiadania w momencie wprowadzenia pojazdu samochodowego do ewidencji środków trwałych, wymaganej ustawą adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, wyklucza możliwość dokonania jego jednorazowej amortyzacji. Oznacza to, że podatnik nie może wówczas zastosować tej preferencji i pozostaje mu amortyzacja zgodnie z wykazem, czyli według stawki 20% rocznie wskazanej dla samochodów ciężarowych. Trzeba więc zadbać o dokumentację przed wprowadzeniem samochodu ciężarowego do ewidencji środków trwałych.