Dron jest bezzałogowym statkiem powietrznym. Ceny dronów są zróżnicowane i część z nich przekracza próg kwalifikacji do środków trwałych, czyli 10 000 zł. Jako środek trwały ujmowany jest jako śmigłowiec według Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) z symbolem 781. Stawka amortyzacji to 14% rocznie. Można skorzystać z kilku metod amortyzacji środka trwałego, które dokładnie opisują ustawy o podatku dochodowym. Przykładowe sposoby amortyzacji dla firmowego drona, to:

1. amortyzacja liniowa,

2. amortyzacja degresywna,

3. amortyzacja jednorazowa – dla nowych lub małych podatników PIT,

4. amortyzacja sezonowa,

5. amortyzacja indywidualna.

Właściwie przyjęta metoda amortyzacji drona będzie miała znaczenie przy generowaniu pliku JPK ŚT, który od 2026 roku będą wysyłać firmy do urzędu skarbowego.

Jeśli dron jako składnik majątku spełnia warunki kwalifikacji do środków trwałych, ale ze względu na niską wartość początkową nie zostaje zakwalifikowany do nich, nie będzie figurował w ewidencji środków trwałych ani w pliku JPK ŚT. Jego wartość odpisuje się jednorazowo w ciężar kosztów działalności operacyjnej jako materiał, pod datą oddania go do używania. Odnosząc wartość drona jako niskocennego składnika majątku w koszty, można, w celach kontrolnych, objąć go ilościową lub ilościowo-wartościową ewidencją pozabilansową.

Dron może być zakupiony do firmy w różnych celach uzasadniających kwalifikację do kosztów podatkowych. Przykładowo, zakup może być dokonany w celu jego dalszego wynajmowania i czerpania przychodów. Jeżeli dron jest wykorzystywany w celach działalności gospodarczej (ma związek z czynnościami opodatkowanymi VAT) – wtedy można odliczyć 100% VAT od zakupu albo jako wyposażenie albo jako wydatek inwestycyjny- środek trwały.

Dron może być też traktowany jako wyposażenie np. dla działalności gospodarczej agencji fotograficznej czy działalności geodezyjnej i wówczas jest kosztem pośrednim albo środkiem trwałym. Podobnie może być wykorzystywany w prowadzonych gospodarstwach rolniczych np. do monitorowania upraw czy śledzenia zwierząt w przypadku ich hodowli.

Jeśli dron będzie przeznaczony do dalszej sprzedaży, klasyfikowany jest jako towar i staje się kosztem podatkowym w momencie jego sprzedaży jako koszt bezpośredni. Ujmowany jest wówczas w aktywach obrotowych jako towar podlegający inwentaryzacji. Podstawą ujęcia w księgach rachunkowych przyjęcia drona jako towaru do magazynu może być dowód „PZ – Przyjęcie z zewnątrz”. Przy rozchodzie drona jako towaru na zewnątrz jednostki można sporządzać dowód „WZ – Wydanie na zewnątrz”.

W sytuacji, gdy jednostka nie otrzymuje fizycznie i nie przyjmuje drona do magazynu towarów objętych dostawą, w związku z jego dostarczeniem bezpośrednio do odbiorcy, ujęcie w księgach rachunkowych takiej dostawy powinno odbyć się z pominięciem konta 33 „Towary”. Rozliczenie to może zostać przeprowadzone za pośrednictwem konta 30 „Rozliczenie zakupu”. W takim przypadku do czasu potwierdzenia dokonania sprzedaży (fakturą) wartość netto drona jako towaru pozostanie na koncie 30. Wraz z wystawieniem faktury sprzedaży, wartość drona zostanie przeksięgowana bezpośrednio w koszt sprzedanych towarów.