Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który we wrześniu 2013 r. zakupił na podstawie faktury od unijnego kontrahenta niemieckiego samochód dostawczy na firmę. Kontrahent naliczył podatek, ponieważ w systemie VIES adres Podatnika zawierał błędny numer lokalu. Wnioskodawca tytułem VAT-23 zapłacił podatek od kwoty brutto wynikającej z faktury. Zakupiony samochód dostawczy służy w działalności gospodarczej i jest przez niego wykorzystywany do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju.
Podatnik zadał pytanie, czy w związku z naliczonym podatkiem przez kontrahenta fakturę powinien zaksięgować jako WNT w kwocie brutto czy netto.
Zdaniem Podatnika fakturę powinien zaksięgować w kwocie brutto, gdyż zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, został zobowiązany do zapłacenia kwoty brutto.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Podatnika za prawidłowe. Wskazał, że w zgodnie z przepisem art. 31 ustawy (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.) – podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów była kwota, jaką nabywający był obowiązany zapłacić.
Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmowała:
1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia
– art. 31 ust. 2 ustawy (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.).
Na podstawie wprowadzonego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 30a ust. 1 ustawy – do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje:
1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W myśl art. 29a ust. 7 ustawy – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Powyższe przepisy wskazują, że jako podstawę opodatkowania przyjąć należy otrzymaną przez dokonującego dostawy zapłatę, wynagrodzenie za sprzedany towar.
Zatem w przedmiotowej sprawie podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu przez Podatnika stanowi kwota, jaką był on obowiązany zapłacić – zgodnie z przepisem art. 31 ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. W obowiązującym stanie prawnym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży (art. 29a ust. 1 ustawy).
Podsumowując należy stwierdzić, że w związku z naliczonym podatkiem przez kontrahenta Podatnik fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu powinien zaksięgować w kwocie brutto – obejmującej całą kwotę jaką zapłacił za samochód.