Zasądzona wyrokiem sądu kwota na rzecz pracownika z tytułu wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy na skutek przywrócenia przez sąd pracownika do pracy stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy PIT i podlega opodatkowaniu. Podmiot wypłacając pracownikowi wynagrodzenie z okres pozostawania bez pracy pełni rolę płatnika i powinien pobrać zaliczkę na podatek PIT.

Kodeks pracy wprowadza wyraźne rozgraniczenie pomiędzy wynagrodzeniem za czas pozostawania bez pracy, a odszkodowaniem. Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy jest świadczeniem związanym bezpośrednio ze stosunkiem pracy, a kwota wypłaconego wynagrodzenia stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Warunkiem jego otrzymania było zgłoszenie gotowości pracownika do podjęcia pracy. Wynagrodzenie wypłacone na podstawie art. 57 § 2 kodeksu pracy nie korzysta ze zwolnienia dla odszkodowań na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy PIT. Skoro będzie to przychód ze stosunku pracy, to należy potrącić koszty pracownicze na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT.

Przychód ten nie został również wyłączony z podstawy wymiaru składek na podstawie § 2 ust. 1 Rozporządzenia MPiPS z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody z tytułu odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługuje wówczas, gdy orzeczono o przywróceniu do pracy (art. 57 § 1 Kodeksu pracy). Natomiast o odszkodowaniu można mówić w sytuacji, gdy rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z naruszeniem przepisów, a pracownik nie żądał przywrócenia do pracy (art. 56 § 1 Kodeksu pracy). Obliczone przez pracodawcę składki powinny zostać rozliczone w dokumentach rozliczeniowych sporządzonych za miesiąc, w którym wynagrodzenie to zostało wypłacone (postawione do dyspozycji) pracownikowi.

Podobnie wskazano m.in. w wyroku z dnia 18 lutego 2010 r. sygn. akt II FSK 1504/08 NSA wskazał: " Wybór roszczenia pozostawiono woli skarżącej. W sytuacji, gdy zdecydowała się ona na podjęcie pracy w wyniku przywrócenia do niej, przysługiwało jej wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 miesiące i nie mniej niż za 1 miesiąc. Świadczenie, o którym mowa, nie było więc odszkodowaniem w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, lecz wynagrodzeniem za okres pozostawania bez pracy."

dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy