Opłaty typu „exit fee” są nieodłącznym elementem występującym przy restrukturyzacjach działalności w ramach grup wielonarodowych. Celem takich płatności jest zasadniczo zrekompensowanie (lecz niekonieczne w znaczeniu „odszkodowawczym”) negatywnych skutków występujących w związku z przeniesieniem pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk, jak również zrekompensowanie skutków wynikających z wprowadzonych zmian, zerwania lub renegocjacji umów, których stroną jest podmiot powiązany.

Opłata typu „exit fee” może mieć charakter jednorazowej zapłaty lub regularnych płatności, nie ma ona jednak charakteru odszkodowawczego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 kwietnia 2021 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.24.2021.3.DP, stwierdził, że wydatek na zapłatę Exit Fee będzie stanowił koszt uzyskania przychodów, ponieważ wiąże się on z osiągnięciem przychodu spółki. Równocześnie wydatek ten nie został wyłączony z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy CIT. Będzie więc kosztem innym niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i tym samym rozliczanym jednorazowo w dacie poniesienia.

A więc, istnieje możliwość wliczenia opłaty exit fee w koszty uzyskania przychodów, ale nie w każdym przypadku. Można to zrobić wtedy, kiedy zmiana w strukturze firmy przełoży się na uzyskanie przychodów – na przykład skrócenie łańcucha dostaw lub zmniejszenie stanów magazynowych poprzez sprzedaż, wypromowanie marki.

Wydatek w postaci zapłaty Exit Fee nie spełnia przesłanek do zakwalifikowania ww. płatności do przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy CIT, a więc podmiot polski nie będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 tej ustawy. Exit fee nie mieści się w katalogu usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń. Nie stanowi również świadczenia podobnego do wymienionych. 

Opłata typu Exit Fee często związane są z koniecznością kompensacji, na gruncie cen transferowych, obniżenia potencjału zyskowności jednego podmiotu w wyniku transferu jego istotnych funkcji/aktywów/ryzyk do innego podmiotu powiązanego, np. w związku z transferem części biznesu. Opłata ta może wynikać, przykładowo z przeniesienia produkcji do podmiotu powiązanego znajdującego się w innym kraju. Są więc w grupie tzw. kosztów pasywnych i mogą być objęte opodatkowaniem w ramach tzw. podatku od przerzuconego dochodu. Jeśli do płatności będzie miał zastosowanie podatek od przerzuconych dochodów, to wynosi on 19% podstawy opodatkowania i trzeba wykazać go w deklaracji CIT-8 i CIT/PD, stanowiącej załącznik do rocznego zeznania CIT-8.

Niezbędnym będzie również przeanalizowanie ponoszonej opłaty z punktu widzenia obowiązków w zakresie cen transferowych. Może się okazać, że wysokość poniesionej opłaty przekracza progi transakcyjne i wymagane będzie przygotowanie TPR jak również dokumentacji cen transferowych z wyborem właściwej metody szacowania ceny. W celu weryfikacji rynkowego charakteru transakcji wewnątrzgrupowych możliwe jest m.in. stosowanie technik wyceny np. metod dochodowych – zdyskontowanych przepływów pieniężnych  (w alternatywie do innych tradycyjnych metod podatkowych).