Podatkowe uregulowania w zakresie różnic kursowych sprowadzają się do zasady, iż podatnicy, którzy wybrali rachunkową metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny zaliczają odpowiednio do przychodów podatkowych lub kosztów ich uzyskania, ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości.

Podatnik rozliczając różnice kursowe dla celów podatkowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, tj. w oparciu o przepisy o rachunkowości, powinien wykazywać w kosztach uzyskania przychodów lub w przychodach podatkowych odpowiednio nadwyżkę ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi różnicami kursowymi lub nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, wykazaną za dany okres w rachunku zysków i strat (tzw. ujęcie różnic per saldo). Podatnik więc nie ma tym samym obowiązku ujmowania dla celów podatkowych oddzielnie przychodów (dodatnie różnice kursowe) i kosztów (ujemne różnice kursowe).

Co w przypadku osiągania przychodów i ponoszenia kosztów z działalności opodatkowanej i zwolnionej w zakresie działalności w strefie ekonomicznej? Przepisy ustawy o CIT nie przewidują zasad alokacji przychodów powstających w jednoczesnym związku z działalnością opodatkowaną i zwolnioną z opodatkowania za pomocą współczynników (tak jak ma to miejsce w przypadku kosztów podatkowych). Zgodnie ze stanowiskami organów podatkowych (np. interpretacja Dyrektora KiS z dnia 26 kwietnia 2024r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.105.2024.1.AP) nadwyżka ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych rozpoznana zgodnie z tzw. metodą rachunkową ustalania różnic kursowych, w przypadku, gdy podatnik nie jest w stanie określić, czy różnice dotyczą działalności opodatkowanej czy zwolnionej, powinna stanowić odpowiednio:

• tzw. koszt wspólny działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych i opodatkowanej na zasadach ogólnych, mający wpływ na wynik osiągany w ramach wskazanych rodzajów działalności, rozliczany zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a ustawy o CIT – w przypadku wystąpienia nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi;
• przychód podlegający w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych – w przypadku wystąpienia nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi.

Podatnik rozliczając różnice kursowe zgodnie z tzw. metodą rachunkową rozliczania różnic kursowych, w razie wystąpienia nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, powinien, dla celów ustalenia tzw. klucza przychodowego, w wartości przychodów ująć wyłącznie nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi różnicami kursowymi (tj. efektywnie wartość, która jest rozpoznawana jako przychód dla celów kalkulacji CIT).

Niedopuszczalna byłaby sytuacja, w której podatnik dla celów rozliczenia rocznego uwzględniałaby przychody z nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi różnicami kursowymi tzw. metodą per saldo, zaś dla celów ustalenia proporcji wynikających z klucza przychodowego ujmowałby w przychodach działalności opodatkowanej całość dodatnich różnic kursowych danego okresu rozliczeniowego.