Skopiuj link
Na wysokość opłat składają się: opłata manipulacyjna w wysokości 5% od kwoty pożyczki (w związku z art. 7a ustawy o kredycie konsumenckim – suma wszystkich opłat związanych z zawarciem umowy nie może przekraczać 5%), maksymalne odsetki ustawowe (czterokrotność stopy lombardowej aktualnie ustalonej przez RPP) liczone w stosunku dziennym od dnia udzielenia pożyczki do dnia ustalonego terminu zwrotu. Do tych opłat podatnik dolicza także opłatę za przechowanie rzeczy oddanej pod zastaw, stawka liczona dziennie w zależności od wartości rzeczy (wysokości pożyczki), naliczana od dnia oddania na przechowanie do ustalonego dnia zwrotu. Opłata manipulacyjna jest zawsze w tej samej wysokości, natomiast odsetki i opłata za przechowanie ulegają proporcjonalnemu zmniejszeniu przy wcześniejszym zwrocie pożyczki lub ulegają powiększeniu za każdy dzień przy zwrocie po ustalonym terminie.
Podatnik wniósł o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy wszystkie elementy składające się na prowizję, to znaczy: opłata manipulacyjna, maksymalne odsetki ustawowe i opłata za przechowanie, są zwolnione od podatku VAT, czy może same odsetki i opłata manipulacyjna są zwolnione, a opłata za przechowanie wynikająca z innych przepisów prawa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Zdaniem podatnika, wszystkie pobierane opłaty ponoszone przez pożyczkobiorców, tj. opłata manipulacyjna, odsetki ustawowe oraz opłata za przechowanie zastawu stanowią elementy cząstkowe usługi głównej i są jednocześnie niezbędne do świadczenia pożyczki pod zastaw z przechowaniem i w związku z tym uważa, że całość opłat podlega zwolnieniu od podatku VAT.
Dyrektor izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko podatnika za prawidłowe stwierdzając m.in., że zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.
Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).
W świetle powyższego zauważyć należy, iż art. 7 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim wskazuje, iż całkowity koszt kredytu oznacza wszystkie koszty wraz z odsetkami i innymi opłatami i prowizjami, które konsument jest zobowiązany zapłacić za kredyt, za wyjątkiem enumeratywnie wskazanych w tym przepisie innych kosztów.
Zatem, otrzymywane przez podatnika: opłata manipulacyjna oraz odsetki, stanowiące wynagrodzenie za udzielanie pożyczek pieniężnych, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie wskazano również, iż podatnik obciąża pożyczkobiorcę opłatą za przechowanie przedmiotu zastawu podczas trwania umowy. W przypadku tej opłaty należy zbadać, czy jej charakter spełnia przesłanki wskazane w art. 43 ust. 13 ustawy.
Ustawodawca w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o kredycie konsumenckim dokonał wyłączenia z całkowitego kosztu kredytu m.in. kosztów ustanowienia zabezpieczeń. Jednocześnie jednak należy mieć na uwadze, iż istotą działalności lombardów jest udzielanie pożyczek pod zastaw i wyświadczenie usługi głównej bez należytego przyjęcia zabezpieczenia jest w przypadku tego rodzaju usług niemożliwe. Jest również oczywiste, iż kredytodawca – lombard – odpowiada za ochronę, zapakowanie, zabezpieczenie przed zniszczeniem, przechowanie w odpowiednich warunkach itp., przyjętego zastawu do chwili jego wykupu przez klienta.
Przechowywanie rzeczy ruchomych może samo stanowić odrębną całość (wydaje się zasadnym uznanie, iż byłby to rodzaj usługi depozytowej, czy też magazynowej), a jednocześnie jest właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi głównej – udzielania pożyczek pieniężnych – zwolnionej od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zatem, koszty zabezpieczenia umowy pożyczki lombardowej związane z przechowaniem rzeczy ruchomych będą zwolnione od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
Reasumując, wszystkie wymienione przez podatnika elementy, składające się na prowizję, tzn.: opłata manipulacyjna, odsetki ustawowe i opłata za przechowanie, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy oraz art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.