W 2023 roku podatnicy mogą już po raz kolejny rozliczać ulgę na innowacyjnych pracowników. Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105, dalej: „Ustawa Polski Ład”), w celu polepszenia otoczenia fiskalnego dla podmiotów prowadzących innowacyjną działalność, z dniem 1 stycznia 2022 r. do Ustawy o CIT została wprowadzona tzw. ulga na innowacyjnych pracowników.
W ramach tej ulgi można rozliczyć (z zaliczkami na podatek dochodowy od wynagrodzeń pracowników, zleceniobiorców, etc.) te koszty kwalifikowane w rozumieniu przepisów o uldze B+R, które nie zostały rozliczone w ramach tej ulgi z powodu nieosiągnięcia dochodu w ogóle lub osiągnięcia dochodu w kwocie niższej niż przysługujące odliczenie. Dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania specjalistów B+R do ulgi na innowacyjnych pracowników zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy Kodeks pracy. W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
Podatnicy spełniający kryteria, tj.
- prowadzący działalność badawczo-rozwojową,
- będący płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych,
- osiągający przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych,
- ponoszący stratę za rok podatkowy albo osiągający dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT
– są uprawnieni do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników, która polega na pomniejszeniu kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.
Jeśli spółka złoży CIT-8 w ustawowym terminie, spółka będzie uprawniona do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej ją w danym roku podatkowym pobranych do końca roku podatkowego, w którym został złożony CIT-8. Zatem, w przypadku złożenia przez spółkę CIT-8 w ustawowym terminie, spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi na innowacyjnych pracowników w stosunku do pobranych do dnia 10 grudnia zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego z wynagrodzenia przysługującego pracownikom za listopad, które to zaliczki zostaną przekazane do urzędu skarbowego do 20 stycznia następnego roku.
Różnicę pomiędzy obliczoną a zapłaconą zaliczką na PIT, która wynika z ulgi na innowacyjnych pracowników, należy zaksięgować na dobro pozostałych przychodów operacyjnych. Jeśli chodzi o rozliczenie tej ulgi wstecz to można tego dokonać w drodze wniosku o stwierdzenie nadpłaty wskazując, że wadliwie przekazano zawyżoną kwotę mimo odliczenia ulgi dla innowacyjnych pracowników (art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują kwestii kolejności dokonywania odliczeń kosztów kwalifikowanych, które nie zostały odliczone w roku ich poniesienia z uwagi na wystąpienie straty albo nieosiągnięcie przez podatnika dochodów w wystarczającej wysokości. Ustawodawca pozostawił podatnikowi dowolność w powyższej kwestii, z zachowaniem warunku, że odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.