Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która nabyła na terytorium kraju ekspozytory wystawiennicze /rodzaj mebla, na którym montowane są towary handlowe, tj. armatura sanitarna, kuchenna itp. spółki w celu ich ekspozycji/. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego i z tego prawa skorzystała. Spółka zamierza w ramach swoich działań marketingowych nieodpłatnie przekazać ww. ekspozytory dla klientów spoza terytorium Unii Europejskiej /Rosja, Ukraina/ w ramach procedury eksportu bezpośredniego.
Spółka zadała następujące pytania: czy dokumentem właściwym do udokumentowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach eksportu jest tzw. „faktura wewnętrzna” określona w art. 106 ust. 7 ustawy VAT oraz, jak należy udokumentować nieodpłatny eksport, aby móc skorzystać z preferencyjnej 0% stawki VAT dla eksportu.
Zdaniem Spółki, potwierdzeniem eksportu będzie dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Natomiast dla udokumentowania tego typu wydań towarów właściwym jest sporządzenie faktury wewnętrznej zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy VAT, z zastosowaniem 0% stawki VAT.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
W brzmieniu art. 2 ust. 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:
- dostawcę lub na jego rzecz, lub
- nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych;
Należy stwierdzić, że dla uznania danej czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:
- musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w przepisach art. 7 ustawy,
- w konsekwencji tej czynności, nastąpić musi wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium Wspólnoty przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
- wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo – skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (tu: dostawa towaru) towar opuszcza terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.
Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek, powoduje iż nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.
Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Zgodnie natomiast z przepisem art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Jak wynika z powyższego, ustawa wprowadza dla eksportu towarów warunki formalne, których dopełnienie jest konieczne dla zastosowania stawki 0%. W eksporcie bezpośrednim warunkiem zastosowania stawki 0% jest otrzymanie przez podatnika przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż dokumentem właściwym do udokumentowania nieodpłatnego przekazania ekspozytorów wystawienniczych w ramach eksportu będzie faktura wewnętrzna, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy.
W celu natomiast zastosowania stawki 0% w eksporcie Spółka winna posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.
Zobacz szkolenie:
