Minister sprawiedliwości wystąpił w dniu 1 października 2015 r. do Sądu Najwyższego o uchylenie uchwały Naczelnej Rady Komorniczej w sprawie opodatkowania czynności 23 proc. podatkiem VAT. Zdaniem Ministra Sprawiedliwości zaskarżona uchwała zawierała interpretację, rodzącą poważne skutki procesowe w zakresie kosztów postępowań egzekucyjnych prowadząc do zwiększenia obciążenia kosztami egzekucyjnymi stron tych postępowań. Adresatami zaskarżonej uchwały, oprócz organów i członków samorządu komorniczego, uczyniono bowiem podmioty spoza korporacji zawodowej, tj. strony postępowania egzekucyjnego, w szczególności dłużników.
Uchwała KRK z dnia 15 września 2015 r. powołała się na interpretację ogólną Ministra Finansów z dnia 9 czerwca 2015 r., że komornicy powinni zostać uznani za podatników VAT w zakresie wykonywanych czynności egzekucyjnych. Krajowa Rada Komornicza rekomendowała komornikom sądowym występowanie do właściwych organów o wydanie interpretacji indywidualnych.
Co istotne, wyrażony w treści uchwały pogląd nie stanowi autorytarnej oceny Krajowej Rady Komorniczej, lecz wynik poczynionych analiz i uzyskanych przez Krajową Radę Komorniczą opinii prawnych najwybitniejszych ekspertów i uznanych autorytetów z różnych dziedzin prawa, w tym prawa podatkowego. Przedstawienie wyników poczynionych analiz stało się niezbędne dla wskazania komornikom sądowym właściwego sposobu postępowania w związku z wydaniem nieznajdującej jakiegokolwiek oparcia w obowiązującym porządku prawnym Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów dnia 9 czerwca 2015 r., która poza tym, że w sposób nieuprawniony ingeruje w materię ustawową, to w swojej treści w ogóle nie odnosi się do kwestii związanych ze sposobem naliczania tego podatku.
Sąd Najwyższy stwierdził, że uchwała KRK jest bardzo kategoryczna, a w szczególności zdanie, że podatek 23 proc. VAT należy zaliczyć do opłat egzekucyjnych. Sformułowanie takie zmienia sytuację prawną przez to, że w skutek uchwały bardzo wielu komorników zastosowało się do niej i zaczęło podnosić kwoty egzekucyjne.
SN podkreślił, że KRK miała kompetencje do podjęcia uchwały w tej kwestii, jednak nie powinna ona zachęcać komorników do podwyższania opłaty o podatek VAT. Opinia Rady nie powinna wpływać na proces prawotwórczy i dawać podstaw do doliczania VAT. W konsekwencji Krajowa Rada Komornicza wydając uchwałę przekroczyła swoje kompetencje.
oprac.: Wojciech Zajączkowski