Estoński CIT jako sposób opodatkowania stanowi odejście od dotychczasowych zasad rozliczeń ze względu na swoją specyfikę i ograniczenia jego stosowania, przewidziany jest tylko do spółek osób fizycznych. Spółki, które weszły w 2021 roku w rozliczenie estońskiego CIT zamykają czteroletni okres jego stosowania z końcem 2024 roku. Mogą one kontynuować w kolejnych latach rozliczenie estońskiego podatku albo przejść na zasady ogólne.

Natomiast, podatnicy, którzy w 2024 roku decydują się na rozliczenie estońskim CIT nadal muszą wykazać w zeznaniu CIT-8 za rok poprzedzający zmianę tzw. korektę wstępną w formie odrębnego załącznika (CIT/KW). Efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów jest wyeliminowanie:

• podwójnego opodatkowania tych samych przychodów,
• możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów,
• podwójnego odliczenia tych samych kosztów,
• możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.

Za pomocą korekty wstępnej podatnik dokonuje ujednolicenia swoich rozliczeń podatkowych i rachunkowych. Wynika to z faktu, że po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi. W związku z powyższym konieczne jest uwzględnienie w korekcie wstępnej przed przejściem na ryczałt od dochodów spółek wszelkich różnic powstałych ze względu na klasyfikację kosztów dla celów prawa podatkowego i prawa wynikającego z ustawy o rachunkowości.

Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów związane w roku poprzedzającym z wyborem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych powinny zostać uwzględnione we wstępnej korekcie przychodów i kosztów o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Wynika to z faktu, że odpisy czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą następować stosownie do upływu czasu, co powoduje powstanie różnic powstałych ze względu na klasyfikację kosztów dla celów prawa podatkowego i prawa wynikającego z ustawy o rachunkowości.

Jeżeli koszty zostały zaliczone do rozliczeń międzyokresowych czynnych przed opodatkowaniem ryczałtem od dochodów spółek, to ustanowienie oraz rozliczanie czynnych międzyokresowych kosztów nie stanowi podstawy opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek i powinno być ujmowane zgodnie z prawem bilansowym, jak koszty opowiadające zasadzie memoriału i wpływać na wynik finansowy netto spółki. Do podstawy opodatkowania zaliczyć należy koszty w momencie obciążenia wyniku finansowego netto, a nie w momencie dokonania zapłaty. Stanowisko to potwierdzają organy podatkowe, m.in. Dyrektor KiS w interpretacji z 3 stycznia 2024r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.604.2023.1.IN.

Natomiast, ujęcie w korekcie wstępnej rozliczeń międzyokresowych przychodów nie zawsze będzie konieczne. Wszystko zależy od tego czy przychód był zwolniony z opodatkowania czy też nie. W odniesieniu do przychodu podatkowego, art. 7aa ust. 1 pkt 1 lit. a tiret pierwszy ustawy CIT stanowi o przychodzie podatkowym „dotychczas nie zaliczonym do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy CIT”, podczas gdy np. dotacja została zaliczona do przychodów, ale do przychodów zwolnionych – oznacza to, że nie mamy do czynienia z różnicą przejściową, lecz z różnicą definitywną wynikającą ze zwolnienia przedmiotowego. Tym samym nie została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 7aa ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy CIT, a więc taka dotacja nie będzie wykazywana w korekcie wstępnej.