Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która posiada środek trwały w postaci budynku handlowo-usługowego. Budynek oddano do użytkowania w dniu 12 sierpnia 2014 r. Od wyżej wymienionego środka trwałego jak i materiałów budowlanych na budowę budynku handlowo-usługowego został odliczony podatek VAT. Przed budynkiem handlowo-usługowym znajduje się utwardzony kostką brukową plac parkingowy, który był budowany w okresie pomiędzy kwietniem a listopadem 2014 r. i został wprowadzony jako odrębny środek trwały do ewidencji środków trwałych w dniu 31 grudnia 2014 r., od którego został odliczony VAT. W dniu 14 marca 2017 r. budynek handlowo-usługowy został przekazany na podstawie umowy darowizny, aktem notarialnym żonie jedynego udziałowca Spółki.
Spółka zadała pytanie jak prawidłowo ustalić podstawę opodatkowania podatkiem VAT wyżej wymienionej darowizny w postaci budynku handlowo-usługowego oraz utwardzonego kostką brukową placu parkingowego?
Zdaniem Spółki za podstawę opodatkowania podatkiem VAT należy uznać wyłącznie wartość budynku handlowo-usługowego oraz utwardzonego kostką brukową placu parkingowego w cenie zakupu nabytych materiałów budowlanych i usług udokumentowanych fakturami VAT przy budowie, od których został odliczony, naliczony podatek VAT do Urzędu Skarbowego i wykazywany w deklaracjach VAT-7, zaznaczając, iż od zakończenia budowy nie minęło 10 lat.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Organ wskazał na treść art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.Z przepisu tego wynika, że nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony np. przy ich nabyciu czy wytworzeniu, to ich nieodpłatne przekazanie – gdyby było nieopodatkowane – w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT).Podatnik dokonując przekazania tych nieruchomości działa dla tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że darowizna budynku handlowo-usługowego wraz z placem parkingowym – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – stanowi czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących nieruchomości. Został zatem spełniony warunek do uznania tej nieodpłatnej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy o VAT).
Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.
Dodać w tym miejscu należy, że przepis art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, określający podstawę opodatkowania dla nieodpłatnej dostawy towarów, w swej treści nie odwołuje się do zapisów dotyczących ceny rynkowej określonej w art. 2 pkt 27b ustawy, w związku z tym ww. definicja wartości rynkowej nie ma w niniejszej sprawie zastosowania.
Podstawa opodatkowania w omawianej sytuacji ustalana jest na podstawie art. 29a ust. 2 ustawy, jaką jest cena nabycia towarów rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena jaką Spółka zapłaciłby za nabyty towar (nieruchomość) w dniu jego nieodpłatnego przekazania – wycofania z prowadzonej działalności.
Zatem w omawianej sprawie, przy nieodpłatnym przekazaniu nieruchomości za podstawę opodatkowania Spółka powinna przyjmować cenę za jaką nabyłaby towar stanowiący przedmiot przekazania ustaloną w momencie wydania (przekazania) towaru.
oprac.: Wojciech Zajączkowski