Pomoc de minimis to szczególny rodzaj wsparcia udzielanego przez państwo przedsiębiorcom, uregulowanego przez przepisy wspólnotowe. Nie wszyscy podatnicy wiedzą jednak, które formy wsparcia podatkowego wliczane są do limitu tej pomocy. W 2024 r. zwiększono wartość maksymalnej pomocy de minimis, z jakiej może skorzystać przedsiębiorca w okresie 3 lat. Od tego roku limit pomocy de minimis został zwiększony do 300 000 euro dla większości przedsiębiorstw. Jeśli firma uzyska wsparcie, które przekracza dozwolony limit 300 000 euro, musi liczyć się z koniecznością zwrotu nadwyżki wraz z odsetkami a niekiedy nawet zapłatą grzywny. Przedsiębiorcy powinni prowadzić ewidencję otrzymanej pomocy de minimis w celu monitorowania łącznej wartości otrzymanego wsparcia i zapewnienia, że nie zostaną przekroczone ustawowe limity pomocy de minimis.

Z treści przepisów ustaw o podatku dochodowym nie wynika, że dany rodzaj pomocy de minimis, otrzymanej przez podatnika stanowi przychód (dochód), a co za tym idzie podatnik nie jest zobowiązany pomocy tej wykazywać w swoich przychodach (dochodach) do opodatkowania. Stanowisko to zaprezentowane zostało m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora KiS z 14 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.49.2020.1.MR.

Przypomnijmy, jakie ulgi podatkowe są wliczane w pomoc de minimis. Po pierwsze, fundusz utworzony na cele inwestycyjne zgodnie z art.15 ust. 1hb ustawy CIT. Podatnik jest zobowiązany poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego o dokonaniu odpisu na fundusz inwestycyjny i zaliczeniu tego odpisu w koszty uzyskania przychodów (zaznacza odpowiednie pole w deklaracji CIT w części L).

Kolejnym przykładem jest jednorazowa amortyzacja (zgodnie z art. 16k ust. 7 ustawy CIT i art. 22k ust. 7 ustawy PIT). Amortyzacji jednorazowej w ramach pomocy de minimis można dokonać jedynie w okresie, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji księgowej środków trwałych. W sytuacji, gdy wartość początkowa środka trwałego przekracza kwotę limitu wykorzystaną na dany rok podatkowy, pozostałą niezamortyzowaną część jednostka powinna zamortyzować w kolejnym roku na zasadach ogólnych. Pomocą de minimis objęte jest również obowiązujące od 2024 roku indywidualne ustalenie stawki amortyzacji na terenie gminy zagrożonej bezrobociem (art. 16j ust. 7 ustawy CIT i art. 22j ust. 7 ustawy PIT).

Inna forma wsparcia podlegającego pod pomoc de minimis to zwrot gotówkowy przy uldze B+R wynikający z art. 18da ustawy CIT i art. 26ea ustawy PIT. Jest on alternatywą dla rozliczania kosztów kwalifikowanych w okresie sześcioletnim. Jeżeli podatnik rozpoczął prowadzenie działalności i poniósł stratę albo jego dochód był niższy od kwoty, którą mógł odliczyć – przysługuje zwrot gotówkowy dla kosztów kwalifikowanych. Jego wysokość wynika z przemnożenia nieodliczonego odliczenia i stawki podatku, która obowiązuje w roku podatkowym.

Wartość pomocy de minimis jest określana w tzw. ekwiwalencie dotacji brutto (EDB). Jest to kwota, którą otrzymałby beneficjent pomocy lub podmiot ubiegający się o nią, gdyby uzyskał pomoc w formie dotacji, bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym. Pomoc de minimis jest udzielana w różnym zakresie (np. dotacje, preferencyjne pożyczki, ulgi podatkowe), a więc jej wartość uzależniona jest od konkretnej formy pomocy.