Spółki, które wybrały estoński CIT cztery lata temu, będą niedługo decydowały albo o przedłużeniu korzystania z tej preferencji na następne 4 lata albo o przejściu na zasady ogólne. Pojawi się wówczas dylemat, co z zyskami wypracowanymi za okres na estońskim CIT, które nie zostały podzielone?

Wypłata zysku wypracowanego w okresie przed opodatkowaniem ryczałtem w części, w jakiej zysk ten zostanie uchwałą o podziale przeznaczony do wypłaty wspólnikom, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty ryczałtu, o ile podatnik jest w stanie udokumentować, że wypłacany zysk został wypracowany w okresie przed przekształceniem i wyborem ryczałtu od dochodów spółek. Wypłaty te rozlicza się na zasadach ogólnych – jak przy tradycyjnych dywidendach.  Natomiast, zysk wypracowany w latach objętych 4-letnim okresem reżimu estońskiego CIT będzie podlegał opodatkowaniu estońskim CIT, także gdy podjęcie uchwały o jego podziale i przeznaczeniu go do wypłaty wspólnikom nastąpi po zakończeniu stosowania opodatkowania estońskim CIT.  

Podatnicy ryczałtu zobowiązani są do wyodrębnienia w kapitale własnym zysków lub strat w sprawozdaniu finansowym sporządzanym zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Kluczowe jest to, aby podatnik był w stanie udokumentować, z jakiego okresu pochodzą wypłacane w formie dywidendy zyski. Zasady opodatkowania określone w Rozdziale 6b ustawy o CIT są jednakowe dla wszystkich podatników, bez względu, w jakiej formie prowadzi się działalność oraz w jaki sposób były opodatkowane dochody przed wyborem ryczałtu od dochodów spółek. Dla wydzielonych przez estońskich podatników kont, na których ewidencjonują niepodzielone zyski, ustawodawca przypisał też odrębne znaczniki w zakresie wdrożenia struktury JPK CIT.

Organy podatkowe wskazują (m.in. interpretacja Dyrektora KiS z 11 kwietnia 2025 r. sygn. 0114-KDIP2-2.4010.75.2025.2.PK), iż w przypadku, gdy spółka zdecyduje się na rozdysponowanie zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania CIT estońskim już po utracie prawa do tego opodatkowania, powinna zastosować stawkę, która obowiązywała w ostatnim roku opodatkowania ryczałtem. Aby właściwie określić stawki ryczałtu należy wziąć pod uwagę przychody ze sprzedaży za rok poprzedzający ostatni rok opodatkowania ryczałtem. Moment podjęcia uchwały o podziale i przeznaczeniu zysku do wypłaty nie wpływa na obowiązek zapłaty ryczałtu.

Po zakończeniu estońskiego CIT– zyski zgromadzone z okresu opodatkowania ryczałtem na kapitale zapasowym czy rezerwowym – nie podlegają automatycznie (przy wyjściu) opodatkowaniu. Opodatkowanie pojawi się dopiero na etapie redystrybucji tych zysków do wspólnika. A więc, spółka dokonując wypłaty na rzecz wspólników wypłaty podzielonych zysków spółki, pochodzących z zysków spółki osiągniętych w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estońskim CIT), który zostanie wypłacony już po utracie prawa do tego opodatkowania, podlega opodatkowaniu 19 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatek ten podlega pomniejszeniu o odpowiedni wskaźnik procentowy należnego od spółki ryczałtu od dochodów spółek. Zryczałtowany podatek z wypłat podzielonych zysków spółki podlega pomniejszeniu, tylko gdy wypłata taka pochodzi z zysków spółki wypłacanych z okresu, gdy była opodatkowana ryczałtem, które zostały wyodrębnione w kapitale własnym spółki.