Zagadnieniem problematycznym dla podatników może być okoliczność, że podmioty wypłacające dywidendę mają utrudnione możliwości identyfikacji beneficjenta rzeczywistego, ponieważ podmioty takie jak np. biura maklerskie nie udostępniają często możliwości przedłożenia podmiotom wypłacającym dywidendę odpowiednich dokumentów potwierdzających rezydencję podatkową. Sytuacja może mieć miejsce np. w przypadku Stanów Zjednoczonych (USA), skąd powinno się oczekiwać przedstawienia do uzupełnienia formularza z grupy W8, tj. formularza amerykańskiego Urzędu Skarbowego (IRS), pełniącego rolę zaświadczenia o statusie faktycznego właściciela jako podmiotu zagranicznego. Formularze W-8 są wypełniane przez osoby lub podmioty z zagranicy, które nie mają obywatelstwa ani miejsca zamieszkania USA, ale pracowały w USA lub uzyskały dochód w USA.

Jeśli podatnik go nie wypełni, wówczas, od wypłacanej dywidendy płatnik może pobrać wyższy podatek u źródła (nawet w wysokości 30%), tym samym, nie znajdzie zastosowania preferencyjna stawka daniny z umowy między Polską a USA o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, tj. 15% kwoty dywidendy brutto.

W sytuacji kiedy podatnik zapłacił w państwie źródła podatek od dywidend, a zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidenda podlega opodatkowaniu również w Polsce, to podatnik ma prawo w zeznaniu rocznym zgodnie z art. 30a ust. 9 ustawy o PIT do odliczenia od zryczałtowanego podatku od dywidendy obliczonego zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy kwoty równej podatkowi zapłaconemu za granicą, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19% stosownie do art. 30a ust. 9 ustawy. Spodziewane wypłaty dywidendy w kolejnych latach podatkowych należy rozliczać na takich samych zasadach, o ile nie zmieni się stan prawny w tym zakresie.

W przypadku, gdy polski rezydent podatkowy zapłaci za granicą podatek w wyższej wysokości niż przewidują to przepisy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania to o ewentualny zwrot nadpłaty należy ubiegać się za granicą i zgodnie tamtejszymi przepisami.

Dla potrzeb wyliczenia kwoty podatku należy stosować art. 11a ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Dywidenda – jako przychód z udziału w zyskach osoby prawnej – powinna być przeliczana na złote polskie według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznego uzyskania dywidendy przez podatnika.

dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy