Początek roku to dla wielu przedsiębiorców czas przygotowania rocznych deklaracji PIT od strony płatnika. Deklaracje te przygotowane są na podstawie złożonych wcześniej oświadczeń przez podatników o możliwych do stosowania preferencjach podatkowych. Zgodnie z art. 31a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnik przyjmuje składane przez podatników oświadczenia i wnioski mające wpływ na wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczanych przez płatnika.

W formularzu PIT-2 w Objaśnieniach na stronie 3 wskazano, że oświadczenia i wnioski w nim zawarte, a więc także oświadczenie o łącznym opodatkowaniu, mają zastosowanie także w kolejnych latach podatkowych. Powyższe wynika z obowiązującego od 1 stycznia 2023 r. przepisu art. 31a ust. 6 ustawy o PIT, zgodnie z którym oświadczenie i wniosek mające wpływ na obliczenie zaliczki dotyczą również kolejnych lat podatkowych, chyba że odrębny przepis stanowi inaczej.

A więc przykładowo, oświadczenie o zamiarze preferencyjnego opodatkowania dochodów łącznie z małżonkiem albo jako osoba samotnie wychowująca dziecko złożone przez podatnika w roku 2024 w formie pisemnej na formularzu PIT-2 w wersji 9 ma zastosowanie również w kolejnych latach podatkowych. Podatnik, który złożył oświadczenie w roku 2024 nie będzie zobowiązany do ponownego składania formularza w kolejnych latach, chyba że nastąpi zmiana lub wycofanie przez podatnika. Stanowisko to potwierdził Dyrektor KiS w interpretacji z 12 grudnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.686.2024.1.GG.

Podatnik jest obowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek przez płatnika a zaniechanie działania ze strony podatnika nie zwalnia go z odpowiedzialności za zaniżenie lub nieujawnienie podstawy opodatkowania przez płatnika, który wobec braku wiedzy o zmianie okoliczności faktycznych zastosował uprzednio złożone oświadczenia i wnioski podatnika.

Niezależnie, czy oświadczenie/wniosek zostanie złożone na formularzu PIT-2, czy na formularzu „własnym” obowiązującym w firmie, to będzie miało zastosowanie również w kolejnych latach podatkowych, dopóki nie zostanie zmienione, wycofane przez podatnika lub nie wygaśnie z mocy prawa. Natomiast, sama zmiana nazwy płatnika nie wpływa na obliczenie zaliczki, nie trzeba więc aktualizować PIT-2. Przepisy nie przewidują jego aktualizacji w przypadku zmiany danych płatnika (nazwy, adresu itp.). PIT-2 dezaktualizuje się po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi (art. 31a ust. 7 ustawy o PIT).

Po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków wymienionych w art. 32 ust. 6 i 8 ustawy o PIT (o niestosowanie kosztów uzyskania przychodu w ogóle).

Wyjątek od tej zasady dotyczy wniosków podatników składanych płatnikom w sprawie niepobierania zaliczek w roku podatkowym. Wynika to wprost z treści art. 31c ust. 2 ustawy o PIT, który jasno wskazuje na możliwość składania takich wniosków w odniesieniu do danego roku podatkowego, ale także z treści formularza PIT-2, w którym w części J wpisuje się rok, którego wniosek dotyczy, zaś w objaśnieniach do formularza wskazano, że wniosek z części J dotyczy jednego tylko roku.

Podatnik może złożyć druk PIT-2 albo jego wewnętrzny odpowiednik obowiązujący w firmie w każdym czasie w ciągu roku. Płatnik musi uwzględnić dyspozycje wskazane w oświadczeniu najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym oświadczenia i wnioski otrzymał.