Nadchodzi ostatni moment na złożenie deklaracji CIT-8 czy PIT-36/PIT-36L za 2024 rok z zastosowaniem ulg podatkowych. Podatnicy, którzy odnotowali wzrost przychodów swoich produktów w stosunku do roku ubiegłego warto, aby zainteresowali się ulgą prowzrostową (tzw. ulgą na ekspansję).

Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł). Co do zasady odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Ulga nie przysługuje przedsiębiorcom, którzy zajmują się odprzedażą pod własną marką uprzednio zakupionych materiałów handlowych. Nie należy jednak wykluczać z zakresu zastosowania ulgi na ekspansję podatników wykorzystujących w procesie produkcji zakupione surowce lub komponenty, które poddawane są obróbce prowadzącej do uzyskania finalnej postaci produktu.

Podatnik może odliczyć dodatkowe koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):

• zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
• osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu wyłącznie, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania (art. 18eb ust. 10 ustawy CIT).

Zgodnie z art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Ustawodawca nie zdefiniował tego typu działań, lecz wskazał jedynie przykładowe rodzaje kosztów, które wchodzą w zakres wskazanego przepisu.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach (m.in. Dyrektor KiS z 3 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.533.2023.10.AP) potwierdzają, że wydatki, które nie są związane z działaniami promocyjno-informacyjnymi, gdyż nie reklamują one produktów podatnika, lecz związane są z promowaniem działalności (marki) spółki, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów tzw. ulgi na ekspansję. Odliczeniu w ramach przedmiotowej ulgi mogą podlegać wyłącznie te koszty poniesione na działania promocyjno-informacyjne, które w sposób bezpośredni służą promowaniu oraz informowaniu o konkretnych produktach podatnika.