Zbliża się termin zamknięcia roku dla podatników CIT, w tym również tych którzy wybrali estońskie rozliczenie podatku. Należy więc przeanalizować, czy są spełnione warunki do dalszego stosowania rozliczenia w formie zryczałtowanej, a więc m. in. warunek zatrudnienia.

Do minimalnego poziomu zatrudnienia wlicza się zarówno osoby fizyczne, które podatnik zatrudniał przed przystąpieniem do ryczałtu od dochodów spółek jak i osoby, które zostały zatrudnione przez podatnika już w trakcie opodatkowania ryczałtem. Jednak do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników tego podatnika.

Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek wymaga spełnienia warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 ustawy o CIT. W art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, ustawodawca uzależnia spełnienie warunku zatrudnienia od:
1) wielkości (stanu) zatrudnienia oraz
2) okresu trwania tego zatrudnienia.

Warunek dotyczący zatrudnienia może zostać spełniony na dwa sposoby, tj. poprzez zatrudnianie na umowę o pracę – art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT lub poprzez zatrudnianie na podstawie umów innych niż umowa o pracę – art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT.

Regulacje prawne w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek dopuszczają zaliczanie do poziomu zatrudnienia pracowników na umowę inną niż umowa o pracę. W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, oba warunki muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie) tj. wysokość wydatków na wynagrodzenia takich osób powinna być równa co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz wypłata wynagrodzenia musi być opodatkowana i oskładkowana. Jednakże są odstępstwa od ww. warunku. W sytuacji, gdy podatnik będzie zobowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia składek, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z PIT oraz oskładkowania to warunek ten również zostaje spełniony.

Dotyczy to m.in. osób korzystających z ulgi dla młodych do 26 roku życia czy ulgi dla seniora. (pismo z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektora KiS, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.300.2024.1.IN).

Nie ma przepisu, który powodowałby, że osoba na urlopie bezpłatnym przestaje być pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę. Mimo, iż pracownik w trakcie zatrudnienia będzie przebywał na urlopie bezpłatnym, co będzie oznaczało, że nie będzie wykonywał pracy w danym okresie na rzecz spółki, to nie oznacza to jednak, że umowa o pracę została rozwiązana. Do warunku zatrudnienia są wliczani również pracownicy, którzy w danym roku korzystają z urlopów bezpłatnych co potwierdza między innymi interpretacja Dyrektora KiS z dnia 10.07.2023 r. 0114-KDIP2-2.4010.245.2023.1.IN.

Aby spełnić warunek zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT podatnik estońskiego CIT nie musi zatrudniać trzech osób na pełne etaty, ale jak wynika z treści przepisu „co najmniej” czyli również więcej niż 3 osoby, których łączny etat zatrudnienia w przeliczeniu daje 3 pełne etaty przez okres wskazany w tym przepisie. Przy czym, przepis ten wymaga, aby łącznie zatrudnienie obejmowało w przeliczeniu co najmniej 3 etaty przez minimum 300 dni w roku podatkowym. Potwierdza to Dyrektor KiS w interpretacji z 29 lipca 2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.208.2024.1.AS. Jedynie w sytuacji, gdy rok podatkowy nie jest okresem kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych to w takim przypadku okres zatrudnienia pracowników powinien wynosić co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym. Powołane przepisy nie przewidują żadnych innych możliwości spełnienia warunku zatrudnienia w zakresie długości okresu zatrudnienia pracowników.