Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który współpracuje ze spółką X. Obecnie Spółka X sprzedaje produkty na rzecz Podatnika, a ten odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży produktu zawartej z nabywcą jest Podatnik).
Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży produktów przez Podatnika w imieniu i na rzecz Spółki X. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży Podatnika, na podstawie udzielonego przez Spółkę X umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Podatnik będzie sprzedawał produkty w imieniu i na rzecz Spółki X, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez X. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą produktu będzie Spółka X, a nie Podatnik.
Niezależnie od sprzedaży produktów w imieniu i na rzecz Spółki X, Podatnik będzie nadal oferował i sprzedawał produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary. Sprzedaż produktów przez Podatnika w imieniu i na rzecz X dokumentowana będzie w następujący sposób:
1.Każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz Spółki X będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Podatnika, w imieniu i na rzecz Spółki X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane Spółki X.
2. W przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży Podatnika za pomocą kasy rejestrującej.
Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania Spółki X, Spółka X będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez Podatnika, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.
Podatnik zadał następujące pytania:
1.Czy Podatnik ma obowiązek rejestrowania sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz Spółki X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących.
2.Czyje dane powinny być podane na paragonie jako dane podatnika – Spółki X czy Podatnika.
3.Czy na Podatniku ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
4.Kto ma obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Podatnika, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Spółki X.
5.Czy Podatnik będzie miał obowiązek dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Spółki X.
Zdaniem Podatnika:
Ad. pytania 1 – Podatnik jest zobowiązany do rejestrowania sprzedaży produktów, dokonywanej przez niego w imieniu i na rzecz Spółki X, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących.
Ad. pytania 2 – Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane Podatnika.
Ad. pytania 3 – Na Podatniku ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ad. pytania 4 – Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Podatnika, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Spółki X, obciąża Podatnika a nie Spółkę X.
Ad. pytania 5 – Podatnik nie będzie miał obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Spółki X.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Podatnika za prawidłowe w zakresie:
- obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz X przy zastosowaniu kas rejestrujących należących do Podatnika,
- prawidłowości danych widniejących na paragonach fiskalnych drukowanych przez Podatnika,
- obowiązku przechowywania kopii dokumentów kasowych i kopii paragonów fiskalnych,
oraz nieprawidłowe w zakresie:
- obowiązku dołączania wystawionych paragonów do kopii faktur
Organ wskazał, że jak wynika z zapisów § 5 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących:
1.Podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.
2.W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.
3.Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.
Jak stanowi § 38 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej (§ 38 ust. 2 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).
Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że zleceniobiorca (Podatnik), ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą swojej kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zarówno własnej, jak i prowadzonej na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy (Spółki X), w myśl zawartej z X pisemnej umowy.
Mając na uwadze § 8 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących należy stwierdzić, że paragon wystawiony przez Podatnika, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (Spółki X) powinien zawierać dane dotyczące Podatnika. W konsekwencji paragon nie będzie zawierał danych dotyczących zleceniodawcy (w tym nazwy zleceniodawcy i numeru identyfikacji podatkowej zleceniodawcy), lecz jedynie dane dotyczące Podatnika (w tym nazwa Podatnika, adres jego punktu sprzedaży, oraz numer identyfikacji podatkowej Podatnika).
W zakresie odpowiedzi na pytanie nr 3 i nr 4 organ stwierdził, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie o rachunkowości.
Podatnicy prowadząc ewidencję, na mocy § 6 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej, a w myśl § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie Ordynacja podatkowa zgodnie z warunkami określonymi w ustawie o rachunkowości.
Mając na uwadze wskazane przepisy prawa Podatnik prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących będzie miał obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych w myśl art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy oraz § 6 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.
Podatnik jako obowiązany do przechowywania kopii dokumentów kasowych, jest również obowiązany do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.
Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 5 organ podatkowy wskazał na treść § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w myśl którego w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
W przedmiotowej sprawie zachodzi zatem specyficzna sytuacja, w której Podatnik, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi zleceniodawcy.
Prowadzona przez Podatnika dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży – faktury i paragonu. Powyższe ma istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy takie same towary będą przedmiotem transakcji sprzedaży prowadzonej przez Podatnika we własnym imieniu, jak i dokonywanych na podstawie zawartej umowy transakcji sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.
Dlatego też w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, Podatnik będzie zobowiązany do dołączania paragonów przeznaczonych dla nabywców towarów i usług do jednego z egzemplarzy faktury, który zachowa we własnej dokumentacji, stosownie do zapisu powołanego wcześniej § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia. Stąd też, stanowisko Podatnika w zakresie pytania 5 organ uznał za nieprawidłowe.
Zobacz szkolenia: