Ewidencja prowadzona dla potrzeb OSS powinna zawierać:

a) nazwę państwa członkowskiego konsumpcji, w którym dokonywane są dostawy towarów lub świadczone są usługi;

b) rodzaj świadczonych usług lub opis i ilość towarów będących przedmiotem dostawy;

c) datę świadczenia usług lub dokonania dostawy towarów;

d) podstawę opodatkowania ze wskazaniem zastosowanej waluty;

e) wszelkie kolejne kwoty podwyższające lub obniżające podstawę opodatkowania;

f) zastosowaną stawkę VAT;

g) kwotę należnego VAT ze wskazaniem zastosowanej waluty;

h) datę i kwotę otrzymanych płatności;

i) wszelkie płatności zaliczkowe otrzymane przed dostawą towarów lub świadczeniem usług;

j) w przypadku, gdy wystawiono fakturę – informacje zawarte na fakturze;

k) w przypadku usług – informacje wykorzystywane do określenia miejsca, w którym usługobiorca ma siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, lub zwykłe miejsce pobytu, natomiast w przypadku towarów – informacje wykorzystywane do określenia miejsca rozpoczęcia i zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;

l) wszelkie dowody dotyczące możliwych zwrotów towarów, w tym podstawę opodatkowania i zastosowaną stawkę VAT.

W art. 130d ust. 2 ustawy VAT zostało wskazane, że ewidencja jest udostępniana przez podatnika drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji.  Polskie przepisy nie wskazują w jakiej walucie powinna być prowadzona ewidencja dla potrzeb OSS, a więc to podatnik decyduje w jakiej walucie, lub walutach prowadzi ewidencje w trakcie okresu rozliczeniowego. Ministerstwo Finansów nie objęło również ewidencji OSS unifikacją w ramach systemu struktur JPK, póki więc nie ma wzoru ustawowego, podatnik powinien sporządzać ewidencję OSS w formacie, który umożliwi generowanie z niego plików XML.

Warto zastanowić się, co z prowadzeniem ewidencji w przypadku podmiotów korzystających ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 113? Czy wewnątrzwspólnotową sprzedaż na odległość wliczamy do limitu 200 000 zł? Zdaniem organów podatkowych, wartość dokonywanej sprzedaży w ramach WSTO podlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski należy wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku spełnienia ustawowych przesłanek do opodatkowania dostaw towarów w ramach WSTO w państwie (czyli po przekroczeniu progu 10 000 Euro), w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy, dokonywane dostawy towarów będą podlegały opodatkowaniu na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska, w świetle art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy. Tym samym wartość ww. sprzedaży w ramach WSTO już po przekroczeniu progu niepodlegającej opodatkowaniu na terytorium Polski nie należy wliczać do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. (m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.358.2022.4.JSZ z 19 sierpnia 2022 roku).

dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy