Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się Podatnik, który jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z podatku dochodowego rozlicza się na zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowany wynajmuje dwa lokale podmiotom gospodarczym. Lokale te znajdują się w budynku zarejestrowanym jako środek trwały podlegający amortyzacji. Przychody z tytułu tego najmu Podatnik dokumentuje fakturami VAT. Od sierpnia 2013 r. Podatnik wynajmuje również otrzymane w ramach spadku mieszkanie. Mieszkanie to wynajmuje na cele mieszkalne osobom fizycznym w ramach najmu prywatnego. Najem ten jest opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym 8,5% i w żaden sposób nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z tytułu ww. najmu Podatnik nie odlicza żadnych kosztów. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT czynność ta jest zwolniona z podatku od towarów i usług.
Podatnik zadał pytanie, czy przychód z tytułu najmu prywatnego lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne ma obowiązek wykazywać w ewidencji VAT i deklaracji VAT-7.
Zdaniem Podatnika, przychód z tytułu najmu prywatnego lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne jest całkowicie odrębnym przychodem zwolnionym na mocy ustawy z podatku VAT i niegenerującym żadnych odliczeń podatku, w związku z powyższym nie zachodzi konieczność ujmowania tego przychodu w ewidencji VAT i deklaracjach VAT-7.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. Organ wskazał, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.
Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m. in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych.
Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.). W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania, lecz ciągłości wykorzystywania. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.
Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu wskazuje, iż ma ona charakter długotrwały, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji najem infrastruktury stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Biorąc powyższe pod uwagę na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, z tytułu usług najmu lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca jest uważany za podatnika podatku od towarów i usług.
Wskazać należy, iż skoro Podatnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie. Charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi własność prywatną.
Wskazać należy również, że w okolicznościach, w których właściciel majątku wykorzystuje go w sposób ciągły do celów zarobkowych przesądza o tym, iż majątek nie jest majątkiem prywatnym. Zatem, nie można uznać aby świadczenie usług najmu było czynnością z zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Wobec powyższego, Podatnik wynajmując prywatny lokal działa w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż czynność ta wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wobec powyższego, świadczenie przez Podatnika ww. usług najmu, za które jest pobierana należność od nabywcy tej usługi stanowi obrót w rozumieniu przepisów podatku od towarów i usług, opodatkowany stawką właściwą dla świadczonej usługi, czyli w przypadku świadczenia usług najmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.
Reasumując, w przypadku gdy Podatnik będąc podatnikiem podatku VAT jest stroną zawartej umowy najmu lokalu mieszkalnego, winien w ewidencji VAT oraz w deklaracji VAT-7 w poz. 20 jako sprzedaż zwolniona od podatku VAT, wykazać kwotę należną od najemcy za świadczone usługi.