Jednak, co ważne, znowelizowany art. 22c pkt 2 ustawy o PIT nie ma zastosowania do miejsca postojowego w garażu podziemnym, który został przez podatnika zakupiony jako udział we współwłasności stanowiącej odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego. Z tej też przyczyny, obecnie obowiązujące przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiają podatnikowi dokonywanie odpisów amortyzacyjnych oraz zaliczanie tych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej aż do całkowitego zakończenia amortyzacji miejsca postojowego w garażu podziemnym – lokalu niemieszkalnym. Stanowisko to można znaleźć w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach, m.in. z 23 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.927.2022.2.MJ. Sytuacja jest inna, jeśli właściciel mieszkania nie ma własnego miejsca postojowego (wpisanego do odrębnej księgi wieczystej), a przyznano mu jedynie prawo do wyłącznego korzystania z nieruchomości wspólnej. Takie prawo nie stanowi wówczas odrębnej własności, jest w pewnym sensie częścią mieszkania. Nie może być osobno amortyzowane podatkowo w 2023 r.

Dlatego też, aby móc korzystać dalej ze starych zasad amortyzacji powinno przestrzegać się kilku zasad. Po pierwsze, miejsce postojowe nie stanowi części składowej lokalu mieszkalnego. Po drugie, miejsce postojowe zostało zakupione jako udział we współwłasności stanowiącej odrębną nieruchomość lokalu niemieszkalnego. Po trzecie, miejsce postojowe stanowi udział w części niemieszkalnej, stanowiącej odrębną nieruchomość i ma założoną odrębną księgę wieczystą. Zatem możliwa jest jego sprzedaż jako odrębnego prawa własności. Roczna stawka amortyzacyjna wynosi w takim przypadku 4,5% (jest to stawka amortyzacyjna dla podziemnych garaży i zadaszonych parkingów – art. 22i ust. 1 w zw. z poz. 01 załącznika nr 1 do ustawy PIT) – m.in. interpretacja indywidualna z 10 marca 2014 r., sygn. ITPB3/423-597/13/PST – Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. Choć powyższe stanowisko nie jest jednolite. W interpretacji z dnia 25 czerwca 2009 r., ITPB1/415-301b/09/DP Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż zgodnie z klasyfikacją środków trwałych wydzielony trwałymi ścianami garaż indywidualny, znajdujący się w piwnicy budynku wielomieszkaniowego, mieści się w grupie 1 rodzaj 121 "Lokale niemieszkalne". Ponieważ miejsce parkingowe należy uznać za ułamkową część garażu, to i ono mieści się w pojęciu "Lokal niemieszkalny". Według ww. wykazu roczna stawka amortyzacyjna dla lokali niemieszkalnych wynosi 2,5%.

Nie ma również przepisu wyłączającego lub ograniczającego możliwość dokonywania i zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dotyczących miejsc postojowych (w tym wykorzystywanych do parkowania samochodów osobowych wykorzystywanych częściowo na potrzeby działalności gospodarczej, częściowo zaś prywatnie). Pozostaje więc sprawdzenie jak w umowie najmu rozdzielono kwotę czynszu za lokal mieszkalny od miejsca postojowego. To rozdzielenie będzie istotne dla celów dowodowych (tj. ujęcia w kosztach podatkowych amortyzacji miejsca postojowego) w zakresie rozpoznania osobno przychodu z tytułu najmu miejsca postojowego i osobno z tytułu najmu lokalu mieszkalnego.
dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy