Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwrócił się podatnik, który jest rolnikiem, który zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy i obecnie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Podatnik prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli zwierząt futerkowych, tj. lisów. W najbliższym czasie zamierza zarejestrować się na potrzeby podatku VAT UE w celu dokonywania dostaw komisowych skór zwierząt futerkowych stanowiących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów.
Dokonane wewnątrzwspólnotowe dostawy skór zwierząt futerkowych Podatnik zamierza opodatkować stawką 0%, po spełnieniu wszystkich wymaganych prawem warunków, mających odniesienie do WDT, o których mowa w art. 42 ustawy o VAT. Wewnątrzwspólnotowa dostawa skór zwierząt futerkowych odbywać się będzie w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, tj. w ramach wydania umawianych towarów na podstawie umowy komisu między komisantem a komitentem.
Podatnik zamierza zawrzeć umowę komisu z unijnymi kontrahentami – domem aukcyjnym w Finlandii i Danii (zwanymi dalej komisantami), na podstawie której wyprodukowane przez Zainteresowanego skóry lisów będą dostarczane do Finlandii i Danii, a następnie sprzedawane na aukcjach w tych krajach. Odbioru skór bezpośrednio od Podatnika dokonają przedstawiciele komisantów na Polskę i przewiozą je do magazynów mieszczących się na terenie Polski, skąd po pewnym czasie skóry wywożone będą do ww. państw.
Komisanci organizują na terytorium Finlandii oraz Danii po kilka aukcji w każdym roku kalendarzowym. Zgodnie z zawartą między stronami umową komisant ma prawo do wystawienia według własnego uznania dowolnej ilości dostarczonych skór na każdej z ww. aukcji. Umowa przewiduje również, że skóry niesprzedane na jednej aukcji zostaną wystawione na aukcji kolejnej. Komisanci mają także prawo do selekcjonowania skór i ewentualnego zniszczenia skór wadliwych, jeżeli nie nadają się one do wystawienia na aukcję. Zawarta umowa w zakresie rozliczenia stanowi, że komisant rozliczy dla komitenta sprzedaż skór na podstawie przybicia mniej więcej w trzy tygodnie po ostatnim dniu danej aukcji.
Podatnik w momencie dostarczenia komisantowi skór nie zna ceny za jaką zostaną one ostatecznie sprzedane, nie potrafi też oszacować ich prawdopodobnej ceny, gdyż jest ona ściśle uzależniona od niestabilnego i wahającego się popytu na skóry zwierząt futerkowych na świecie. Podatnik nie zna również dokładnej daty, w której dostarczone przedstawicielom komisantów skóry opuszczają magazyny w Polsce i są przewożone na terytorium Finlandii bądź Danii. Ponadto Podatnikowi nie jest znana w momencie dostawy ilość skór, jakie dany komisant wystawi na organizowanych przez siebie aukcjach i nie wie, czy niektóre ze skór nie zostaną zgodnie z umową zniszczone przez komisanta.
Podatnik zadał pytanie następujące pytania:
- w którym momencie powstanie po stronie Podatnika obowiązek podatkowy związany z dostawą komisową, będącą wewnątrzwspólnotową dostawą towarów,
- czy moment powstania obowiązku podatkowego można określić na podstawie uregulowania prawnego wynikającego z art. 19 ust. 16a w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania przez komitenta zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez komisanta.
Zdaniem Podatnika w przedmiotowej sytuacji należy przez analogię dopuścić stosowanie art. 19 ust. 16a ustawy o VAT także w odniesieniu do dostaw komisowych będących transakcjami wewnątrzwspólnotowymi. W przypadku dostaw skór zwierząt futerkowych, których dokonuje Podatnik często niemożliwe będzie rozpoznanie obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych (czyli 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej) ze względu na to, że w tym dniu nie będzie jeszcze znana definitywnie podstawa opodatkowania.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe. Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 16a ustawy, w przypadku wydania towarów przez komitenta na rzecz komisanta, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez komitenta zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez komisanta
Przepis ten ma zastosowanie wyłącznie przy transakcjach krajowych – albowiem przepis art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy odnosi się wyłącznie do czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – do odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju.
W odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ustawodawca wprowadził odrębne zasady określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, które zawarte są w przepisach art. 20 ust. 1-4 ustawy.
Przepis art. 20 ust. 1 ustawy wskazuje, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b (przy czym art. 20 ust. 4 i art. 20a i 20b nie mają zastosowania w niniejszej sprawie).
W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy).
Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.
Powyższe przepisy zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do wykazania obowiązku podatkowego z tego tytułu z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. W przypadku wystawienia faktury przez podatnika przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w przypadku otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem dostawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że jeżeli Podatnik będzie dokonywał na podstawie umowy komisu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz podatnika zarejestrowanego na potrzeby podatku VAT UE, to dla celów określenia momentu powstania obowiązku podatkowego winien stosować odpowiednio przepisy art. 20 ust. 1 lub ust. 2 bądź ust. 3 ustawy.
Jednocześnie wyjaśnia się, że uzgodnienia zasad transakcji, między stronami umowy, nie mogą wpływać na stosowanie bądź niestosowanie określonych przepisów prawa.
Wobec powyższego stanowisko Podatnika, iż obowiązek podatkowy powstaje na zasadach określonych w art. 19 ust. 16a ustawy, tj. z chwilą otrzymania zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w ciągu 30 dni od dostawy towarów dokonanej przez unijnego komisanta, należy uznać za nieprawidłowe.
Zobacz szkolenie: