W niniejszym artykule postaram się wskazać i wyjaśnić kilka wątpliwości związanych ze zmianami treści faktur, które pojawiły się w związku z ww. nowelizacją przepisów.
Kolejny numer faktury
Zgodnie z § 5 ust. 1 znowelizowanego rozporządzenia faktura powinna zawierać kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę. „Stary” przepis (obowiązujący do końca 2012 r.) – § 5 ust. 1 pkt 3 – wskazywał, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT".
Literalne brzmienie przepisu obowiązującego do końca 2012 r. wskazywało, że podatnik był zobowiązany prowadzić narastającą numerację faktur, która uniemożliwiała wprowadzanie odrębnych numeracji (serii) faktur dla różnych rodzajów transakcji. Od nowego roku problem ten został rozwiązany. Podatnicy mogą bowiem podawać na fakturze numer kolejny nadany jednak w ramach jednej lub więcej serii. Możliwe jest w 2013 r. odrębne nadawanie numerów faktur przez poszczególne oddziały, zakłady, sklepy tego samego podatnika. Można również prowadzić odrębną numerację faktur np. dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, jak i dala transakcji krajowych itp.
Skrócona nazwa sprzedawcy i nabywcy
Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 3 znowelizowanego rozporządzenia faktura powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy. „Stary” przepis (obowiązujący do końca 2012 r.) – § 5 ust. 1 pkt 1 – wskazywał, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy.
Ministerstwo Finansów w swojej broszurze informacyjnej zatytułowanej „Zmiany w zakresie fakturowania” wyjaśnia, że w zakresie danych identyfikacyjnych podatnika (na fakturze), danymi takimi dla podatnika będącego osobą fizyczną jest imię i nazwisko. W fakturze podatnicy będący osobami fizycznymi powinni zatem podawać imię i nazwisko, przy czym oprócz tych danych mogą również podać nazwę lub nazwę skróconą firmy.
Natomiast w przypadku podatnika niebędącego osobą fizyczną dane identyfikacyjne stanowią przede wszystkim nazwa pełna oraz nazwa skrócona. W fakturze podatnicy niebędący osobami fizycznymi powinni zatem umieszczać nazwę lub nazwę skróconą podaną w zgłoszeniu identyfikacyjnym. Również prawidłowym rozwiązaniem jest wskazanie jednocześnie nazwy pełnej i skróconej.
Data sprzedaży
Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 znowelizowanego rozporządzenia faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. „Stary” przepis (obowiązujący do końca 2012 r.) – § 5 ust. 1 pkt 4 – wskazywał, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży.
Z powyższego wynika, że uchylone przepisy odnosiły się do daty sprzedaży podawanej na fakturze. Nowe przepisy natomiast wskazują na konieczność podawania daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi.
Jaka jest przyczyna tej zmiany i czy można w dalszym ciągu na fakturze podawać datę sprzedaży zamiast dat, o których mowa w znowelizowanym rozporządzeniu.
W art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca wskazuje, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W legalnej definicji sprzedaży ustawy o VAT nie mieszczą się takie transakcje, dla których miejscem powstania obowiązku podatkowego (inaczej: miejscem świadczenia) nie jest terytorium kraju. Transakcjami sprzedaży nie są na przykład „eksport” usług, dostawa towarów poza terytorium kraju (np.: sprzedaż montaż maszyny przez polskiego podatnika na rzecz kontrahenta z UE). Dlatego też ustawodawca w celu wskazania na fakturze prawidłowej daty takich transakcji (jak również transakcji wymienionych w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT) postanowił odejść od terminu „sprzedaż” na rzecz terminów o szerokim znaczeniu „ dostawa” oraz „świadczenie usług”.
Oznacza to, że dla transakcji wskazanych w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT możliwe jest w dalszym ciągu podawanie na fakturze daty sprzedaży, bowiem pojęcie sprzedaży obejmuje również odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast w sytuacji ww. transakcji transgranicznych wskazane byłoby podawanie na fakturze daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi. Jednakże podanie daty „sprzedaży” nie będzie błędem dyskwalifikującym fakturę, tym bardziej gdy faktura odzwierciedla czynności dokonane we wskazanych terminach.
Oznaczenie „Faktura VAT”
„Stary” przepis (obowiązujący do końca 2012 r.) – § 5 ust. 1 pkt 3 – wskazywał, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT". W obecnie obowiązujących przepisach nie ma obowiązku wskazywania na fakturach „FAKTURA VAT”. Jednakże jak wskazuje Ministerstwo Finansów w ww. broszurze informacyjnej pomimo zniesienia obowiązku podawania niektórych danych w fakturze, podatnicy, którzy np. obecnie oznaczają faktury wyrazami „faktura VAT” nadal będą mogli to czynić w nowym stanie prawnym.
Można więc w 2013 r. oznaczać faktury „FAKTURA VAT”, można ograniczyć się do oznaczenia „FAKTURA”, można też nie oznaczać faktur oznaczeniem „FAKTURA”, a i tak dokument ten spełniając inne wymogi jakie powinna spełniać faktura będzie fakturą VAT.
Nr rejestracyjny samochodu
Do końca 2012 r. obowiązywał § 5 ust. 5 rozporządzenia fakturowego, zgodnie z którym faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.
Ministerstwo Finansów w swojej broszurze zasadnie wskazuje, że „wymóg umieszczania na fakturze niektórych danych uległ likwidacji, np. zlikwidowano obowiązek umieszczania numeru rejestracyjnego samochodu na fakturach dokumentujących nabycie paliw, czy obowiązek zamieszczania terminu płatności należności w przypadku małych podatników rozliczających się metodą kasową co nie oznacza, iż podatnicy dla własnych potrzeb dokumentacyjnych nie mogą zamieszczać takich danych”.
Brak takiego numeru rejestracyjnego samochodu nie pozbawi podatnika prawa do odliczenia podatku z niej wynikającego, jak i nie pozbawi możliwości zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że podatnicy w celach dokumentacyjno-ewidencyjnych, dla własnej ochrony, powinni wskazywać nr rejestracyjny samochodu poprzez jego bezpośrednie (ręczne) naniesienie na fakturze lub innym dokumencie podłączonym pod fakturę, bądź też powinni prosić sprzedawcę o wskazanie tego numeru na fakturze.
Kolejne zmienione, bądź niejasne przepisy postaram się przedstawić za tydzień.
Zobacz szkolenie: