Skopiuj link
- rezygnację, w przypadku przemieszczenia towarów, którego nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, z obowiązujących obecnie terminów wywozu towarów z kraju ( art. 12 ust. l pkt 4 – 7 ustawy o VAT),
- rezygnację z warunku aby towary na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane, zostały, w związku z czynnością odpowiadającą eksportowi towarów, objęte procedurą wywozu na podstawie przepisów celnych. Praktyka dokonywania zgłoszeń celnych wskazuje, że możliwe są sytuacje gdy objęcie procedurą wywozu będzie następować w tym przypadku na terytorium Polski. Istotny dla stosowania tego przepisu jest wymóg, aby transport był wykonywany z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego poza terytorium Unii Europejskiej (art. 12 ust. l pkt 4 ustawy o VAT). Należy zaznaczyć, że dla celów stosowania wyłączenia w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podatnik co do zasady będzie obowiązany do posiadania dokumentu celnego potwierdzającego objęcie towarów procedurą wywozu (objęcie tą procedurą nie musi jednak nastąpić w państwie członkowskim rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów),
- rezygnację, w przypadku przemieszczenia towarów, którego nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową do stawę towarów, z terminu powrotnego przemieszczenia na terytorium kraju towarów czasowo używanych na terytorium innego państwa członkowskiego w celu świadczenia usług przez podatnika (art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT),
- doprecyzowanie, że usługi, które mają być wykonane na towarach obejmują wycenę towarów i prace na nich ( art. 12 ust. l pkt 6 oraz art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy o VAT),
- doprecyzowanie dla zachowania logiki przepisu, że art. 12 ust. l pkt 5 dotyczy przemieszczanych towarów w ramach dokonywanej transakcji między podatnikami, a nie również z tytułu samego przemieszczenia.
Podobnie jak w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w projektowanym art. 13 ust. 4 pkt 4 rezygnuje się z warunku objęcia towarów na terytorium kraju, w związku z eksportem towarów, procedurą wywozu.
W art. 13 ust. 4 w pkt 6 ustawy o VAT doprecyzowano, że przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdy towary mają być przedmiotem wykonanych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju na rzecz tego podatnika usług polegających na ich wycenie lub wykonaniu na nich prac, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju.
Z kolei w art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT zrezygnowano z ograniczenia czasowego (24 miesięcy), w którym towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w celu świadczenia usług przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, który przemieścił lub na rzecz którego przemieszczono te towary. Doprecyzowano, w ślad za Dyrektywą 2006/112/WE, że wyłączenie z wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na warunkach wskazanych w tym przepisie będzie dotyczyło wyłącznie podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju. Dzięki ww. zmianom dokonano precyzyjniejszej implementacji przepisów dyrektywy 2006/112/WE. Należy zaznaczyć, że przepisy dyrektywy w szczególności nie wyznaczają terminów na dokonanie ww. czynności. Utrzymywanie dotychczasowych regulacji powodowałoby, że rozpoznanie transakcji wewnątrzwspólnotowych między Polską a innymi państwami członkowskimi mogłoby być niejednolite w niektórych przypadkach.
Zobacz szkolenia: