Skopiuj link
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła Spółka, która w ramach działalności ponosi wydatki na zakupy podstawowych artykułów spożywczych, takich jak m. in. kawa, herbata, woda, soki, cukier, słodycze.
Przedmiotowe artykuły spożywcze zużywane są w następujących przypadkach:
- w sekretariatach, w celu zapewnienia poczęstunku gościom/kontrahentom w czasie wizyt na terenie siedziby Spółki. Wizytacje gości oraz kontrahentów związane są ściśle z działalnością Spółki,
- w związku z organizowaniem narad, spotkań wewnętrznych, w których biorą udział pracownicy Spółki. W trakcie tych spotkań omawiane są założenia, cele oraz inne istotne sprawy z punktu widzenia bieżącej i przyszłej działalności Spółki,
- na posiedzeniach zarządu i rady nadzorczej jako zwyczajowy poczęstunek serwowany podczas posiedzeń, na których podejmowane są kluczowe decyzje dla działalności Spółki,
- podczas szkoleń wewnętrznych oraz szkoleń organizowanych przez firmy zewnętrzne na terenie Spółki. Szkolenia, w których udział biorą pracownicy Spółki oraz trenerzy wewnętrzni bądź zewnętrzni, związane są ściśle z wykonywanymi przez pracowników obowiązkami służbowymi (a więc związane są z działalnością Spółki).
Spółka zadała pytanie, czy zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, stanowią dla Spółki czynność opodatkowaną na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zdaniem Spółki zużycie artykułów spożywczych w wymienionych w stanie faktycznym sytuacjach nie powinno być rozpatrywane jako nieodpłatne przekazanie towarów bądź ich zużycie, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest m. in. zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, przy zakupie których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.
Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie – tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.
Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy lub osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej (np. przez pracowników).
Jak wynika z przedstawionych wyżej regulacji prawnych, nie podlegają opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) – osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej.
Opisywane powyżej zużycia artykułów spożywczych dokonywane są każdorazowo wyłącznie w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.
Zatem w świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, iż nieodpłatne przekazanie artykułów spożywczych (tj. napoje, słodycze itp.) pracownikom podczas różnego rodzaju narad, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną Spółki, nie nosi znamion zużycia na cele osobiste, prywatne tych osób. Osoby te (pracownicy) należą co prawda do kręgu podmiotów wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, lecz ww. artykuły spożywcze, które Spółka udostępnia im nieodpłatnie nie służą celom prywatnym tych osób, gdyż ich zużycie związane jest niewątpliwie ze statusem pracownika w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, a zatem czynności tych nie można uznać za czynności, które podlegają opodatkowaniu na mocy art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż zużycie (konsumpcja) wyrobów spożywczych podczas różnego rodzaju narad, spotkań wewnętrznych pracowników, posiedzeń zarządu i rady nadzorczej, szkoleń odbywających się w związku z działalnością opodatkowaną, zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zobacz szkolenia:
