Skopiuj link
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji z dnia 2 grudnia 2013 r. nr IPTPP4/443-651/13-4/BM rozstrzygnął o możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu i skutera przeznaczonych na nagrody w loterii.
Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług diagnostycznych. W ramach działań intensyfikujących sprzedaż świadczonych usług Spółka zorganizowała loterię audiotekstową skierowaną do osób fizycznych głównie do klientów Spółki.
Nagrodami w Loterii były między innymi alkomaty, wideo rejestratory, a także jako nagrody główne samochód osobowy i skuter. Samochód spółka zakupiła w czerwcu 2012 na podstawie wystawionej na firmę faktury VAT, natomiast skuter został zakupiony w maju 2013 r. Powyższe nagrody nie były używane przez Spółkę i zostały zakupione w celu wydania ich laureatom loterii. Spółka od zakupionych rzeczy odliczyła VAT w całości nie stosując ograniczenia wynikającego z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o VAT.
Zakupiony samochód osobowy, skuter jak i inne nagrody przeznaczone dla laureatów loterii były związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
Loteria bowiem miała na celu reklamę Spółki w mediach, zdobycie wiedzy przez klientów na temat prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a także promocję świadczonych usług.
Spółka zadała pytanie, czy z tytułu nabycia samochodu osobowego i skutera przeznaczonego na nagrody w ramach organizowanej Loterii, Spółka powinna zastosować częściowe odliczenie kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawa z dnia 16.12.2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 nr 247 poz. 1652).
Zdaniem Spółki, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych w celu przeznaczenia ich na nagrody wydawane w ramach loterii, prawo do odliczenia kwoty podatku VAT nie podlega ograniczeniu zawartemu w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.). Brak podstaw do zastosowania tego przepisu, w przedstawionym stanie faktycznym, uzasadnione jest brzmieniem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) tej ustawy.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko Spółki za:
- prawidłowe – z tytułu nabycia samochodu przeznaczonego na nagrodę w loterii,
- nieprawidłowe – z tytułu nabycia skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii.
Organ wskazał, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, regulowały przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.
Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
- odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
- oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
Z brzmienia przepisu ww. art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, jednoznacznie wynika, że pełne odliczenie podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych dotyczy tylko takich przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż nabytych przez niego samochodów osobowych. Przy czym sformułowanie „przedmiotem działalności podatnika” w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu „jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)” nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zatem do nabycia uprawnienia pełnego odliczenia podatku naliczonego konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odsprzedaży. Pełne odliczenie podatku naliczonego nie dotyczy natomiast podatku naliczonego przy zakupie tych samochodów osobowych, które są wykorzystywane (używane) przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w inny sposób niż wskazany w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy.
Odprzedaż na gruncie ustawy należy rozumieć szeroko. Pojęcie „odprzedaż”, którym posłużył się ustawodawca w tym przepisie, powinno być rozumiane jako nabycie pojazdów w celu dokonania dostawy towaru.
Użyty zatem termin „odprzedaż” obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy), są traktowane jako towary handlowe – przeznaczone do ich dalszego zbycia.
Odsprzedaż stanowi zatem pojęcie szerokie, polegające na każdej formie przeniesienia własności samochodu na nabywcę pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Nie można ograniczać tego pojęcia wyłącznie do dalszej sprzedaży sensu stricte, lecz winno być ono rozumiane jako każde przeniesienie prawa do dysponowania samochodem jak właściciel, niezależnie od tego, czy podatnik dokonuje sprzedaży, przekazuje samochód w loterii, w akcji marketingowej jako nagrodę, albo pod innym tytułem prawnym. Z kolei dokonywanie takiej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oznacza, że musi przejawiać się związek takiego przekazania samochodu z działalnością gospodarczą podatnika, odsprzedaż stanowić musi część takiej działalności.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż można mówić o odprzedaży, również gdy nabyty towar zostanie wykorzystany w celu przekazania go jako nagrodę w loterii.
Z dostawą towarów (w tym przypadku samochodu osobowego) mamy więc do czynienia np. w sytuacji, gdy organizator loterii, przekazuje samochód jako nagrodę w loterii, zwycięzcy tej loterii.
Jeżeli nabycie samochodu odbędzie się w celu wykorzystania go do przekazania jako nagrodę w loterii, to można mówić o nabyciu samochodu w celach jego dalszej odprzedaży. W tym przypadku okoliczność, iż samochód został wydany zwycięzcy konkursu wskazuje na to, że podstawowym przeznaczeniem tego samochodu jest użycie go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej – w niniejszym przypadku, przekazanie go jako nagroda w organizowanej loterii.
Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego od skutera wydanego jako nagroda, stwierdzić należy, iż przepisy ustawy nowelizującej nie definiują pojęcia „samochód osobowy” oraz „pojazd samochodowy”, dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 2 pkt 40 ustawy, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.
Natomiast stosownie do art. 2 pkt 33 ww. ustawy, pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.
Pojazd silnikowy, w myśl art. 2 pkt 32 cyt. wyżej ustawy, to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.
Motorower nie jest pojazdem silnikowym. Tym samym nie jest pojazdem samochodowym. W związku z tym ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, dotyczące samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, nie mają zastosowania w przypadku nabycia motoroweru.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, w odniesieniu do nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na nagrodę w ramach organizowanej przez Spółkę loterii, stwierdzić należy, iż Spółka nie powinna zastosować częściowego odliczenia kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Odprzedaż tego samochodu (wydanie jako nagroda w loterii) jest bowiem podstawowym przeznaczeniem tego pojazdu. Spółce przysługuje zatem prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z jego nabyciem.
Zatem w powyższym zakresie stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.
Natomiast w odniesieniu do nabycia skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii stwierdzić należy, iż pojazd o wskazanych we wniosku parametrach, określony przez Spółkę jako „skuter”, spełnia definicję motoroweru zawartą w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Ponieważ skuter nie jest samochodem osobowym ani innym pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, to nie znajdą do niego zastosowania ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Zatem w odniesieniu do skutera Spółka ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy ponieważ wydanie nagród w loterii związane jest z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
Ponieważ w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii Spółka wywiodła prawidłowy skutek prawny z innej podstawnej prawnej niż wskazano w niniejszej interpretacji, to oceniając stanowisko Spółki w tym zakresie, należało uznać je za nieprawidłowe.