WNT od podatnika spoza UE

Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka, która planuje kupić towar handlowy, który ma służyć działalności gospodarczej od firmy szwajcarskiej w Szwajcarii. Towar ten zostanie wyprodukowany we Francji przez firmę francuską. Następnie towar będzie transportowany bezpośrednio z Francji do Spółki w Polsce. Spółka dokona płatności za towar na podstawie faktury wystawionej przez firmę szwajcarską. Przy czym na fakturze nie będzie NIP-u unijnego firmy szwajcarskiej. Na fakturze podany zostanie jedynie w formie dodatkowej informacji NIP unijny firmy francuskiej (producenta towaru) w powiązaniu z warunkami dostawy towaru, które w tym przypadku będą określone jako EXW. Podając EXW (Ex Works) na fakturze, wystawca faktury wpisze również nazwę miejscowości we Francji, skąd odbywa się wysyłka towaru oraz kraj wysyłki Francję. Warunki dostawy EXW zgodnie z zasadami INCOTERMS oznaczają, że towar jest dostarczony, gdy sprzedawca wystawi go do dyspozycji w swoim magazynie lub zakładzie, a wszelkie koszty związane z organizacją transportu ponosi nabywca towaru.

Spółka zadała pytanie, czy rozliczenie zakupionego towaru od firmy szwajcarskiej z siedzibą w Szwajcarii, wyprodukowanego we Francji przez firmę francuską i stamtąd transportowanego bezpośrednio do Polski powinno zostać sklasyfikowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczone w odpowiednich pozycjach deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE z NIP-em unijnym firmy francuskiej.

Zdaniem Spółki, powinna ona rozliczyć ww. zakup towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w państwie, do którego dokonywana jest dostawa towarów (tj. w Polsce). Transakcję tę Spółka winna wykazać w odpowiednich pozycjach deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej VAT-UE z NIP-em unijnym firmy francuskiej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Spółki za:

• prawidłowe w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz wykazania tej transakcji w deklaracji VAT-7,
• nieprawidłowe w zakresie podmiotu który ma być wykazany w informacji podsumowującej.

Organ wskazał, że w świetle art. 9 ust. 1-3 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

– z zastrzeżeniem art. 10;

1. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej WNT) co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Transakcja pomiędzy podmiotem francuskim i szwajcarskim będzie w niniejszej sprawie uznawana za transakcję nieruchomą tj. bez przyporządkowania do niej transport (przemieszczenia pomiędzy państwami), która podlega opodatkowaniu na terytorium Francji. Natomiast dostawa pomiędzy podmiotem szwajcarskim i Spółką winna być uznana za transakcję ruchomą tj. związaną z przemieszczeniem towarów pomiędzy państwami.

Za poprawnością takiego potraktowania opisanej transakcji łańcuchowej przemawia brzmienie art. 22 ust. 2, w myśl którego co do zasady pierwsza dostawa jest dostawą ruchomą, a jedynie w szczególnych przypadkach, które wynikają z warunków dostawy można dokonać przyporządkowania transportu do dostawy pomiędzy podmiotem pośredniczącym a ostatecznym nabywcą. W tym przypadku zaistniały przesłanki pozwalające przyporządkować transport dostawie pomiędzy kontrahentem szwajcarskim i Spółką, gdyż przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel pomiędzy drugim i trzecim w kolejności podmiotem dochodzi już w kraju wysyłki towarów, a ponadto to ostatni w kolejności podmiot opłaca transport.

Spółka postąpi więc prawidłowo rozliczając przemieszczenie towarów z terytorium Francji do Polski jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i wykazując je w deklaracji VAT-7.

W myśl art. 100 ust. l pkt 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. l lub art. 11 ust. l, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Informacja podsumowująca stosownie do art. 100 ust. 8 ustawy powinna zawierać w szczególności następujące dane:

1. nazwę lub imię i nazwisko podmiotu składającego informację podsumowującą oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9, który zastosował dla transakcji, o których mowa w ust. l;
2. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
3. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej w przypadku, o którym mowa w ust. l pkt 2;
4. łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. l pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. l pkt 4 w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Jak wynika z powołanego art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy, w przypadku informacji o dokonanym wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, powinna ona zawierać m.in. właściwy i ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Należy zauważyć, że ww. przepisy wymagają wykazania, w informacji podsumowującej, każdego nabycia wewnątrzwspólnotowego (w sytuacji gdy z jednym kontrahentem zawarto więcej transakcji w danym okresie rozliczeniowym to należy wykazać ich łączna wartość) wraz z podaniem numeru identyfikacji podatkowej dostawcy. Stąd Spółka powinna wykazać przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w informacji podsumowującej. Przy czym w sytuacji gdy Spółka nabyła towary od kontrahenta szwajcarskiego (unijnego podatnika podatku od wartości dodanej) brak jest podstaw do wykazania jako dostawcę podatnika francuskiego z którym Spółka nie zawarła transakcji. W sytuacji takiej jak ta, gdzie nie uzyskano numeru identyfikacyjnego swego kontrahenta – podmiotu szwajcarskiego – powinno się wykazać tylko wartość transakcji oraz złożyć – wraz z informacją podsumowującą – wyjaśnienie dlaczego nie wykazano numeru identyfikacyjnego dostawcy.

oprac.: Wojciech Zajączkowski