Brak konieczności stosowania prewspółczynnika

Z pytaniem do organu podatkowego zwróciła się Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, powstała z przekształcenia Samorządowego Zakładu Budżetowego, ze 100 % udziałem Gminy. Wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę to czynności opodatkowane podatkiem VAT. Spółka nie prowadzi działalności statutowej, która skutkowałaby powstawaniem czynności wykonywanych poza zakresem podatku VAT. W ramach pozostałych przychodów, które Spółka generuje są:

• wynagrodzenia płatnika
• zwrot kosztów sądowych i egzekucyjnych
• zwrot kosztów upomnień
• rozwiązanie odpisu aktualizującego należności
• rozwiązanie odpisu aktualizującego zapasy
• roczna korekta podatku VAT
• równowartość odpisu amortyzacji od środków trwałych zakupionych z dotacji WFOŚiGW (w 2013 r.)
• zaokrąglenia VAT, ZUS
• otrzymane kary i odszkodowania (mogą wystąpić)
• otrzymane odsetki od należności
• odsetki bankowe na rachunku bieżącym
• odsetki bankowe na wydzielonym rachunku funduszu rekultywacji (ograniczone dysponowanie)
• odsetki naliczone

W przyszłości mogą pojawić się przychody dotyczące otrzymanych dotacji, subwencji, dopłat, które będą dotyczyć kosztów związanych integralnie z prowadzoną działalnością – nie będą to dopłaty do ceny.

Spółka zadała pytania, czy począwszy od 1 stycznia 2016 r. powinna przychody, wymienione powyżej uwzględniać w ustaleniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy znowelizowanej ustawy VAT w zakresie art. 86 ust 2a-2h nie obejmują swoim zakresem Spółki, co skutkuje pełnym prawem do odliczenia podatku naliczonego, przy założeniu braku wystąpienia sprzedaży zwolnionej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Organ wskazał, że art . 86 ust. 2a ustawy określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art . 7 ust. 2 i art . 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

W opisanej sytuacji mamy do czynienia z czynnościami, które mieszczą się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Spółka w zakresie wykonywania czynności nałożonych na niego przez Gminę – realizacji zadań własnych Gminy – prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wszystkie czynności wykonywane przez Spółkę to czynności opodatkowane podatkiem VAT.

W konsekwencji wszystkie opisane przez Spółkę przychody związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Wobec tego, skoro opisane powyżej czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalności gospodarczą Spółki, to mieszczą się one w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Spółki.

Tym samym, stanowisko Spółki, w myśl którego nie będzie na nim ciążył obowiązek stosowania proporcji, o której mowa w art . 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

oprac.: Wojciech Zajączkowski