Skopiuj link
Jeśli wartość nabytego dzieła sztuki przekracza kwotę 10 000 zł, a okres jego używania na potrzeby związane z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą jest dłuższy niż rok – to taka ruchomość stanowi środek trwały. Jednak, jeśli zakupiony przykładowo obraz czy rzeźba zostaną uznane za środek trwały jako dzieło sztuki nie podlegają amortyzacji, na co wskazują wprost przepisy odpowiednio art. 22c pkt 3 ustawy o PIT oraz art. 16c pkt 3 ustawy o CIT.
W konsekwencji wydatek np. na obraz będący dziełem sztuki o wartości powyżej 10.000,00 zł na czas dłuższy niż rok, którego celem jest m.in. podniesienie walorów przestrzeni biznesowej, nie będzie pomniejszać przychodów podatnika w drodze odpisów amortyzacyjnych. Dopiero w chwili sprzedaży takiego dzieła sztuki zaliczonego do środków trwałych, jego cena (ewentualnie równowartość ceny) będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.
Natomiast, w przypadku dzieł sztuki, których wartość nie przekracza 10 000 zł możliwe jest zaliczenie poniesionego w związku z ich nabyciem wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jednak nie zawsze jest to takie bezpieczne. Stanowiska organów podatkowych w zakresie ujęcia kosztowego są niejednorodne. Niektóre z nich dopuszczają ujęcie wydatków na takie dzieła do kosztów uzyskania przychodu, traktując je jako wyposażenie dekoracyjne, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 27.11.2009 (ILPB3/423-743/09-2/JG). Najczęściej nabywane dzieła sztuki mają za zadanie podnieść walor estetyczny wystroju wnętrza lokalu przedsiębiorstwa, szczególnie jeśli jest to kancelaria prawna, notarialna, itp. Takie wydatki, podobnie zresztą jak wydatki na wyposażenie, nie powinny być klasyfikowane jako wydatki na reprezentację lub reklamę.
Podatnicy mogą dokonywać zakupu dzieł sztuki, traktując je jako lokatę lub inwestycję mającą przynosić korzyści ekonomiczne wynikające z przyrostu ich wartości. W takim przypadku zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości dzieło sztuki spełnia warunki definicji inwestycji i powinno być zakwalifikowane do kategorii inwestycji długo- lub krótkoterminowych i wykazane na koncie „Inne inwestycje długo- lub krótkoterminowe”, w analityce „Dzieła sztuki”.
W innym wariancie, jeśli przedsiębiorca zamierza wynajmować dzieła sztuki, w celu udostępnienia innym firmom do ich gabinetów i kancelarii, to wówczas bezpośrednio będzie wykazywał przychody z tytułu ich najmu a tym samym nie będzie problemu z rozpoznaniem kosztu uzyskania przychodu z tego tytułu. Podobnie, jeśli przedsiębiorca zamierza dzieło sztuki sprzedać po dłuższym okresie od jego zakupu – tak aby nabrało większej wartości, wówczas przy nabyciu dzieło sztuki traktowane jest jako towar a przy sprzedaży w momencie rozpoznania przychodu pojawi się wydatek na zakup rozpoznany jako koszt uzyskania przychodu.
dr Małgorzata Rzeszutek
doradca podatkowy