Organy podatkowe potwierdzają, że podatnik powinien stosować limit przewidziany w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT do opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. Po wykupie przedmiotu leasingu, podatnik dokonując odpisów amortyzacyjnych od nabytego samochodu ma prawo zaliczać w koszty podatkowe odpisy amortyzacyjne w ramach limitu wskazanego w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (m.in. stanowisko KIS z 2 marca 2023 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.9.2023.1.MKO).

W przypadku ewentualnego wykupu samochodu po zakończonej umowie leasingu, w sytuacji, gdy będzie on zaliczony do środków trwałych podatnika, stosowany do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych będzie limit określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Wykup jest podatkowo transakcją odrębną od samego leasingu. W związku z tym limit 150 000 zł podatnik powinien naliczyć osobno dla leasingu (czynsz inicjalny i raty miesięczne), osobno dla wykupu. Podatnik powinien stosować dwa limity odnoszące się do kwoty 150.000 zł w odniesieniu do zawartej umowy leasingu operacyjnego, tj. jeden wynikający z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT (dotyczący opłat wynikających z umowy leasingu), a drugi określony w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczący ewentualnych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych po wykupie przedmiotu umowy leasingu operacyjnego.

Limitu kosztów do 150 000 zł nie stosuje się do wszystkich wydatków. Przykładowo, do opłaty dla finansującego za wyrobienie tablic nie stosuje się limitu kosztów. Nie są to jednocześnie wydatki wynikające z używania samochodu (art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy CIT), ale opłaty o charakterze administracyjnym ponoszone w celu uzyskania możliwości korzystania z samochodu, niezwiązane bezpośrednio z jego używaniem (stanowisko wyrażone m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27.05.2019 r.,0114-KDIP2-2.4010.105.2019.1.AG pkt 6). Limit 150.000 zł nie ma zastosowania również do opłaty na rzecz leasingodawcy za wydanie zgody na zewnętrzne ubezpieczenie przedmiotu leasingu. Podobnie opłata związana z ubezpieczeniem samochodu będącego przedmiotem leasingu – niezależnie od tego, czy istnieje przymus zawarcia umowy ubezpieczeniowej z leasingodawcą, czy też nie – nie stanowi opłaty stanowiącej spłatę wartości samochodu osobowego. W związku z tym nie ma do niej zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy CIT,  jak i limit kosztów określony proporcjonalnie do wartości samochodu.

Nie zmieniły się zasady kwalifikacji do kosztów przy pojazdach innych niż samochody osobowe. Zgodnie z art. 4a pkt. 9 ustawy CIT, samochód osobowy – oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem m.in.:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

• klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
• z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

Przy spełnieniu powyższych warunków z punktu a lub b nie obowiązują limity 150 000 zł czy 225 000 zł (przy pojazdach elektrycznych).
dr Małgorzata Rzeszutek

doradca podatkowy